De kwestie van de vaststelling van een rendabele padieprijs begint ernstige vormen aan te nemen. Zo dreigen de leden van de Surinaamse Padieboeren Associatie (SPBA) met een hongerstaking indien de regering vandaag niet meewerkt aan een gunstige padieprijs. In de optiek van Soedeshchand Jairam, landbouwkundige/macro-econoom tevens leider van PV 2020, begint deze issue onnodig gecompliceerd te worden. “Als de lokale prijs van rijst en ureum verdubbeld is, waarom kan de padieprijs dan niet verdubbeld worden? Waarom konden de rijstverwerkers in 2013/2014 wel USD 18 per baal betalen, terwijl de situatie thans internationaal niet veel veranderd is? De buitenlandse padieprijzen bedragen momenteel USD 17 per baal, waarom is het in Suriname dan USD 10?”, accentueert Jairam in gesprek met Dagblad Suriname.
Om antwoord te krijgen op de voornoemde vragen, is het van belang dat de autoriteiten een onderzoek instellen, voert Jairam aan. Het kan namelijk niet zo doorgaan dat de padieproducenten iedere keer benadeeld worden, terwijl ze internationaal wel een betere waardering krijgen. “Wanneer de rijstboeren geen inkomsten zullen hebben, kunnen ze geen investeringen plegen. Ook het in stand houden van de huishouding zal niet meer mogelijk zijn. En dat gaat ten koste van de ontwikkeling van het land, in het bijzonder van Nickerie.” Naar zeggen van de landbouwkundige dient de overheid zorg te dragen voor de spreiding van de inkomsten, alsook een rechtvaardige verdeling van de inkomsten uit de sector.
De hongerstaking waarmee SPBA dreigt, is overigens geen onbekende strategie binnen de agrarische sector. In 1998 heeft zo een situatie zich reeds voorgedaan omtrent de padieprijs. “Toen had de Federatie van Agrariërs en Landbouwers (FAL) die hongerstaking geleid.” Jairam merkt op dat de overheid aarzelt om te interveniëren; de regering is dus onvoldoende bewust over het belang en potentie van de sector. “Als het alleen om de rijstboeren gaat, treedt de overheid niet op. Maar als het om de consumenten gaat, geven ze die bescherming wel.” Zo een situatie heeft zich voorgedaan in 2008. In die periode was de prijs van padie de pan uitgevlogen. Op een USD-koers van SRD 2.80, werd er SRD 100 neergeteld per baal padie. Om die prijsopdrijving in te dammen, had de toenmalige regering de export van rijst stopgezet. “Dat was wel in nadeel van de boeren, maar na die stopzetting van de export waren de prijzen weer gedropt. Nu is de interventie van de huidige regering onmisbaar”, aldus Jairam.
KSR
