Een deel van de Surinaamse bevolking is steeds op het punt en op zoek geweest naar betere oorden om er te gaan wonen. Nu gaan er stemmen op onder kiezers van ook de huidige coalitie om te verhuizen naar Guyana. Deze oproepen worden ook gedaan tijdens opbelprogramma’s van de regering. Suriname en Guyana zouden samen voor de kust iets meer dan 13 miljard vaten olie hebben liggen. Suriname schiet steeds mis, Guyana boort al langer dan Suriname maar heeft niet lang terug en binnen korte tijd 9 keer de jackpot geslagen. Deze 9 boringen moeten ca 4 miljard vaten olie vertegenwoordigen. Er moeten in deze twee gebieden nog 9 miljard vaten olie worden ontdekt. Er zijn Surinaamse functionarissen in het land en op buitenlandse missies die al bijna verhuisd zijn naar Guyana. De investeringen die gepleegd zullen worden in Guyana om de olie naar boven te halen in 2020 is een ruime 15 miljard USD. Deze investeringen zullen een spinoff-effect hebben in Guyana maar ook op Trinidad. Suriname stuit op lege putten, maar wil nu opeens vrienden worden met Guyana en wil dat dit land samenwerkt met Suriname om een olie-industrie op te bouwen. Dat zal niet gebeuren omdat Suriname niet getoond heeft toegevoegde waarde te hebben in deze samenwerking. Suriname heeft naar het schijnt niet veel te bieden, los van werknemers. Er zijn bedrijven op Trinidad die met het oog op teruglopende activiteiten op het eiland, kunnen gaan shiften naar Guyana. De banden tussen Guyana en Trinidad zijn iets hechter door de gemeenschappelijk taal. Veel Guyanezen werken ook op Trinidad. Het bedrijfsleven in Suriname wil zich voorbereiden op eventuele olievondsten in Suriname, maar de bedrijven zijn nog niet gereed. Ze zijn ook niet gereed om nu in Guyana zaken te gaan doen. De rollen zijn in elk geval omgekeerd. Er was een tijd van behoorlijke armoede in Guyana met ook oplopende staatsschulden, brain drain en arbeidsmigratie. Veel Guyanezen hadden ook een beter bestaan in Suriname, in de bouw, in de landbouw en in de visserij. De Guyanezen waren niet heel hoog in aanzien in Suriname, mede door de taal en de aparte levenswijze. Al geruime tijd is een degelijk economisch beleid op poten gezet in Guyana. Voordat men de olievondsten deed, was de economische groei van Guyana al ingezet. Dit is al geruime tijd aanhoudend op een stabiel niveau. De schulden die Guyana had zijn afgebouwd. Suriname is de nieuwe Guyana in het Caribisch gebied geworden. Na enkele jaren van economische krimp maken we nu pas een zeer bescheiden economische groei mee. De jongeren gaan weg uit het land, Nederland en de aangrenzende Nederlandssprekende delen van Belgie zijn favoriete plekken waar Surinamers hun geluk gaan zoeken met inschrijvingen in het bevolkingsregister en functionele partnerschappen. Het is opvallend dat op veel plekken aan de huizen ‘Te koop’ is opgeplakt, te vergelijken met de exodus die plaatsvond rond de onafhankelijkheid in de jaren ’70. Mensen met vaste banen en onroerend goed zonder schulden gaan ook weg om de Nederlandse nationaliteit te verkrijgen. De Surinaamse regering moet de zaak wel goed in de gaten houden. Volgens de Landhervormings-(L)-decreten is het voor een persoon met een vreemde nationaliteit niet toegestaan om in het bezit te zijn van het recht van grondhuur. Men verliest dit recht als men de Surinaamse nationaliteit verliest. Wat gebeurt er met het onroerend goed dat grondhuur is als de mensen hun nationaliteit verliezen? Worden er van Surinaamse zijde maatregelen getroffen wanneer de mensen hun nationaliteit inruilen? In elk geval zijn de rollen wat Suriname en Guyana betreft omgekeerd. De immigratiestroom dreigt om te keren, de Surinamers zullen in zekere omvang verhuizen; nu naar Guyana. Er zijn twee lezingen over de olievondsten in Guyana. Aan de ene kant wordt beweerd dat door de olievondsten ons buurland een heel rijk land wordt, het rijkste in het Caribisch gebied. Een andere lezing zegt dat de oliedollars niet geheel ten goede zullen komen aan Guyana. Dat deel dat aan Guyana ten goede komt, zal op zijn beurt ook niet doorsijpelen naar de totale samenleving maar blijven hangen bij een kleine elite en opgesoupeerd worden door de corruptie. Die lezing zegt dat de bestaande ongelijkheid tussen rijk en arm alleen maar zal toenemen in Guyana en dat dit zal leiden tot instabiliteit, onrust en verhoogde criminaliteit. Ongeveer dezelfde scenario’s worden ook geschetst voor Suriname. De ongestrafte en onbeschaamde openlijke corruptie en zwakke democratische structuren zullen ook maken dat de oliedollars worden opgesoupeerd door een criminele en politieke elite en dat de kloof tussen rijk en arm alleen maar toeneemt. Als de verhuizing uit Suriname zich inzet en hoger (petroleum)kader ook daartoe behoort, kan het lastig worden als Suriname ook olie vindt. Dan zal men kader moeten importeren. Suriname moet de immigratie naar Guyana in de gaten houden.
