DA’91 heeft met afschuw de totale escalatie van de situatie in Venezuela gevolgd. In het buurland is de dreiging van een economische en humanitaire ramp nu werkelijkheid geworden. Reacties vanuit onze buurlanden, waaronder Brazilië en internationale organisaties, zoals de VN, zijn niet uitgebleven. DA’91 heeft maanden geleden reeds deze escalatie voorzien. Wij hebben vaker aangegeven dat ‘het Venezolaans probleem niet beperkt en gecategoriseerd kan worden als een intern probleem, omdat het een bedreiging zal vormen voor de vrede en veiligheid van de gehele regio’. “Daarom hebben wij steeds op de Surinaamse regering een beroep gedaan om haar steentje bij te dragen om de huidige situatie te voorkomen. DA’91 heeft in partnerschap met de SPA zelf een formeel protest ingediend bij de ambassade van Venezuela hier te lande. Een actie, die voor veel paniek zorgde op de ambassade en waarbij de ambassadeur zelf niet durfde de delegatie te ontvangen. Ook in deze protestbrief werd aangedrongen op het houden van eerlijke, geheime en rechtsgeldige verkiezingen, zodat het volk van Venezuela de vrijheid kreeg om hun oordeel te vellen over het ondemocratisch en corrupt bestuur, onder leiding van Maduro.
Echter bleef het gedrag van de Surinaamse regering onveranderd en bleef zij hardnekkig binnen alle regionale organisaties, o.a. de OAS, tegenstemmen (in een van de laatste stemming onthield zij zich van stemmen) bij elk voorstel om de Venezolaanse regering te dwingen de democratie en rechtsstaat te herstellen en te eerbiedigen.
Nu de situatie volledig is geëscaleerd, zwijgt de regering van Suriname in alle talen.
Deze houding is het resultaat van het feit dat onze president een persoonlijke bewondering heeft voor de president van Venezuela, Nicolas Maduro.
Terwijl wij zien dat steeds meer landen in de regio openlijk hun afkeuring en scherpe afwijzing laten blijken voor het regime in Venezuela, door bijvoorbeeld niet meer te participeren in organisaties waar Venezuela het voor het zeggen heeft, zwijgt Suriname.”
“En wanneer de kwestie Venezuela toch besproken moet worden dan wordt er niet voor geschroomd om zelfs de feiten te ontkennen, zoals blijkt uit onderstaande excerpten.
In Augustus 2017 bracht president Bouterse een bliksembezoek aan Venezuela, waarbij hij steun betuigde aan volk en regering van Venezuela. Bouterse zei bij terugkomst in DNA dat de regering een eigen standpunt heeft over de ontwikkelingen in Venezuela. “Ik ben niet hier om Venezuela te verdedigen, maar de scenario’s vanaf Argentinië tot recentelijk Brazilië en ook Suriname… Ik ken dat ding, voorzitter. Ik ken het”, zei Bouterse. Hiermee poogde de president te insinueren alsof buitenlandse mogendheden de politieke, humanitaire en sociaaleconomische chaos in Venezuela zouden hebben gecreëerd.
De Venezolaanse minister van Buitenlandse Zaken, Jorge Arreaza, bracht in februari 2018 een bezoek aan president Bouterse, waarbij afgesproken werd dat de lopende afspraken op het gebied van de visserijsector, de Petro Caribe deal en de rijstsector zouden worden nagekomen.
Wat is de fascinatie van Bouterse om een onwettig regime, dat wordt gezien als en beschuldigd van het ondersteunen van drugshandel en het witwassen van geld, te blijven ondersteunen en naar de mond te praten?”
“Het is bekend dat zowel de regering van Suriname als van Venezuela op zwart zaad zit. Geleverde diensten en goederen worden niet uitbetaald. De Venezolaanse regering probeert haar financiële verplichtingen en de hyperinflatie te ontlopen en te verbloemen door een cryptomunt te gebruiken ter vervanging van de tot haast nul gereduceerde Bolivar.”
“Ook Bouterse heeft ons eigen land een financiële chaos gemanoeuvreerd. In zijn persoonlijke steunbetuigingen, waar hij de Republiek Suriname met de haren bij sleept, wordt door de regering Bouterse totaal geen rekening gehouden met de nadelige politieke en andere consequenties voor ons als land, vanuit die landen die wel middels harde handels- en politieke sancties tegen Venezuela, deze willen dwingen over te gaan tot het herstel van de democratie.”
“Wij, DA’91, hebben steeds weer aangegeven dat dit stemgedrag op termijn consequenties zal hebben voor Suriname. De meerderheid van de landen in onze regio staan voor democratie en rechtsstaat. Als land tekent dit stemgedrag ons als een ondersteuner van repressieve regimes en maakt ons in feite medeplichtig aan de voortgaande mensenrechtenschending, verdiepende humanitaire en financieel-economische crises in Venezuela. Dat dit zeer ernstige en langdurige consequenties hebben voor ons als samenleving is onontkenbaar. Wanneer op 20 augustus j.l. president Macri van Argentinië kenbaar maakt dat hij voornemens is Venezuela aan te brengen voor schending van mensenrechten bij de International Criminal Court en zich gesteund weet door de regeringen van Columbia, Chili en Paraguay, dan is dit heel veelzeggend. Het zal de eerste keer zijn in de geschiedenis dat een land dat partij is in het Statuut van Rome wordt aangeklaagd door anderen, die ook partij zijn in het Verdrag. Een handeling van diepgaande betekenis!”
“DA’91 eist van de regering dat zij nu eindelijk kiest voor het belang van de Surinaamse samenleving en in het belang van harmonie en vrede in de regio en in lijn met de internationale geldende standaarden voor democratie, mensenrechten en rechtsstaat haar positie vorm geeft door hard en duidelijk zich uit te spreken tegen het tot nu toe getoonde gedrag door de regering van Venezuela.”
