De DNA moet van de regering eisen dat misleidende leningen afgeschaft worden en dat het land consultants voor 2 jaar en eigenlijk voor altijd gesloten wordt voor consultante en oplichters in pak. Elke keer wanneer er door de regering een bericht wordt gelanceerd over een lening die weer is aangegaan, is het weer een pijnlijke ervaring. De vraag rijst waarom instituten als de IDB geld blijven lenen aan een regering die al grote problemen heeft met het aflossen van rente maandelijks. Suriname is in de Caribische regio het 4de land met de grootste lening afgezet tegen het nationale bbp. Eens (in de Front-periode) bluften wij dat Suriname een van de laagste nationale schulden heeft in het Caribisch gebied, nu is het allemaal omgeslagen. Guyana heeft inmiddels een veel lagere schuld dan Suriname en uitzicht op een toekomst met behoorlijke olie-inkomsten. De Surinaamse regering blijft voor duistere projecten geld lenen. Elke keer wanneer onduidelijke en moeilijke zinnen worden gebruikt om een leningsdoel te bereiken, betekent het dat weer een paar consultants en een paar politici bevoordeeld zullen worden. Onlangs is het bericht gelanceerd dat de IDB een lening van US$ 20 miljoen goedgekeurd heeft voor de verbetering van de gezondheidszorg in Suriname (Health Service Improvement Project). Verbetering van de gezondheidszorg is nodig, maar het moet concreet beschreven kunnen worden wat zal worden vebeterd. We zullen het bericht van de regering zin voor zin kort onder de loep nemen. “Met de lening moet de toegang tot hoogwaardige, goed geïntegreerde diensten voor eerstelijnszorg worden verbeterd” staat in het bericht. Deze zin is heel mooi, maar zegt nog niets waaraan het geld zal worden besteed. “Ook moet de effectiviteit van de gezondheidssector worden verbeterd om prioritaire epidemiologische uitdagingen in het hele land aan te pakken”, dit is ook een mooie zin met moeilijke woorden maar daarom geschikt om de burger zand in de ogen te strooien. “Suriname bevindt zich in de gevorderde stadia van een epidemiologische overgang, gekenmerkt door een sterke stijging van de prevalentie van chronische niet-overdraagbare ziekten (NCD’s) van de bevolking, terwijl hoge aantallen overdraagbare ziekten (CD’s) blijven bestaan bij specifieke bevolkingssubgroepen”, staat er: weer een constatering die heel moeilijk te vatten is. We vermoeden dat het gaat om suiker, hoge bloeddruk, hart en vaatziekten, nieraandoeningen en kankergevallen. “Als reactie op deze dubbele uitdagingen in de gezondheidszorgsector zullen de Surinaamse gezondheidsautoriteiten de IDB-lening gebruiken om hun aanpak te heroriënteren en te versterken in de richting van een vernieuwd systeem voor eerstelijnsgezondheidszorg dat geïntegreerde en uitgebreide zorg kan bieden voor zowel NCD’s als CD’s”, aldus het bericht. Er wordt gekozen voor een zeer complexe en algemene maar ook vage beschrijving van het gebruik van het geld. Het vermoeden bestaat dat de miljoenen zullen gaan naar een paar consultants die hier een paar overbodige seminars zullen houden en een paar rapporten zullen produceren waarmee VGZ niets zal (kunnen) doen. “In een context van fiscale beperkingen, past de regering van Suriname kosteneffectieve strategieën toe om haar complexe epidemiologische profiel te beheren en een duurzame weg te vinden naar verbetering van haar gezondheidssysteem”, zegt de IDB. Ook deze zin lijkt op complete voor-de-gek-houderij. Het is een rad draaien voor de ogen van de burger, totdat hij ervan duizelt. “Om het aantal NCD’s te verminderen en de resterende hoge prevalentie van CD’s aan te pakken, zal de strategie van de gezondheidssector gericht zijn op het versterken van eerstelijnsgezondheidszorgdiensten die uitgebreide zorg bieden. Het ministerie van Volksgezondheid van Suriname zal zijn kernbeleid en technische functies verbeteren door informatietechnologieën en digitale oplossingen te brengen aan zowel de vraag- als de aanbodzijde van de gezondheidszorgmarkt in het land”, aldus de laatste zinnen van het bericht. Ook deze 2 laatste zinnen zijn geschreven met de bedoeling om geen informatie te verschaffen over de besteding van de 20 miljoen. Als er geen informatie is, is er ook geen mogelijkheid om de besteding te controleren. De noodzaak van een lening moet in het Sranantongo uit te leggen zijn, het moet in eenvoudige taal kunnen worden uitgelegd. Verder moet de concrete besteding ook bechreven moeten zijn. Gaat het om fysieke infrastructuur, trainingen, surveys, research, wet- en regelgeving, ICT en/of bewustwording? In het bericht van de regering is alleen duidelijk dat Suriname een lening neemt van 20 miljoen US$. Wat de output van de besteding van de 20 miljoen zal zijn, staat nergens in het bericht vermeld. Organisaties als de IDB weten dat Suriname kampt met een groot schuldenlast, maar men blijft doorgaan om het land te belasten met dubieuze leningen. Er komt corruptie voor onder de internationale ambtenaren en medewwerkers van VN-organen en financiele instellingen, die een graantje willen meepikken van leningen en grants. Het Surinaamse volk heeft per kop al een behoorlijke schuld en moet zich niet laten lenen voor deze roofpraktijken. Tot Volksgezondheid niet met een duidelijker bericht komt dat te volgen is over de concrete besteding van het grote bedrag, gaan wij ervan uit dat het gaat om een njang patu, waar enkele mensen en organisaties nationaal en internationaal beter ervan zullen worden. Het is schandelijk dat de IDB zich leent voor deze zaken en het volk moet in het geweer komen tegen deze leningen.
