Robby Berenstein, voorzitter van C-47, benadrukt in gesprek met Dagblad Suriname dat de meeting van de Zorgraad afgelopen zaterdag voornamelijk betrekking had op de gehanteerde tarieven in onze zorg sector. “Tarieven zijn een onderdeel van de algehele problematiek. Wij willen de oorzaken oplossen. Belangengroepen, waaronder zorgverleners en huisartsen, moeten bundelen om hun belangen te verdedigen. C-47 was niet op de vergadering aanwezig, omdat ze niet als zorggenieter georganiseerd is. Uiteindelijk gaat het om het belang van de grootste financierders van de zorg en dat zijn de werknemers”, zegt Berenstein. “Want het zijn de werknemers die ervoor betalen.” De C-47-voorzitter zegt zich anders voor te bereiden, zodat bij de eerstvolgende vergadering C-47 wel vertegenwoordigd zal zijn.
Een dag eerder, op vrijdag 10 augustus, op de bijzondere Assemblee van de Arbeid was het begin van het vergroten van de inspraak voor de werknemers in de gezondheidssector. Met name in de efficiëntie kan het beter. “De lange wachttijden zijn een gevolg van het doorverwijzen van huisartsen naar de ziekenhuizen. Huisartsen verdienen daaraan. En de specialisten verdienen aan zoveel mogelijk consultbehandelingen. Hoe verder je gaat in de zorg hoe duurder het wordt. Op een gegeven moment wordt het onbetaalbaar.” Werkgevers en werknemers zouden op een lijn moeten staan in de strijd voor lotsverbetering. “Want wij betalen samen de premies aan de verzekeringsmaatschappijen.”
Ten aanzien van de loonontwikkeling in de particuliere sector stelt Berenstein dat er onderscheid gemaakt moet worden tussen bedrijven, die een cao of vakbond hebben en bedrijven die dit ontberen. Deze groep, zonder cao of vakbond, zit ver onder het minimumloon. In de cao’s van de particuliere sector staat meestal dat je ieder jaar over loonsverhoging moet praten. Dit gebeurt gestaag. Bij de overheid hebben we jarenlang geen loonsverhogingen gezien. Hierdoor zie je de enorme verhoging die onlangs heeft plaatsgevonden.
