De recentelijke tariefsverhogingen baren volksvertegenwoordiger Patricia Etnel zorgen. “Het onderwijs wordt op deze manier door de regering niet meer toegankelijk voor de mofinawans.” De parlementariër refereert naar de vele alleenstaande moeders. “We hebben heel veel alleenstaande moeders in Suriname, een groot aantal verdient een basisloon en met SRD 2000 kom je al lang niet meer uit onder de regering Bouterse”, geeft Etnel aan. “En laat staan een vrouw die SRD 1100 of 800 verdient. Hoe betaalt zo een vrouw alle kosten, vooral als ze wil dat haar kinderen moeten doorstuderen?”, vraagt zij zich af. Zo een kind van een mofinawang blijft op het niveau van glo, want dat is qua kosten niet gestegen. De parlementariër toont hiermee aan dat kinderen van de mofinawang moeilijker uit de vicieuze cirkel van lage lonen geraken. De kans om verder te studeren, wordt hen nagenoeg ontnomen wanneer inschrijfgelden substantieel en in een kort tijdsbestek worden verhoogd.
“De inschrijfgelden van havo, vwo evenals de universiteit zijn fors gestegen, terwijl de boekenhuur nog niet is betaald en er ook nog geen boeken zijn gekocht”, zegt Etnel. De volksvertegenwoordiger wijst erop dat het niet alleen de inschrijvingstarieven zijn, maar dat er ook gelet moet worden op uitgaven, zoals bijvoorbeeld voeding. “Dat wordt voor velen een onmogelijke zaak. Het volk zou in deze moeten opkomen, want dit is ondraaglijk.”
Een eventuele optie om in termijnen te betalen, wuift de NPS-vertegenwoordiger weg. “Dat kan niet voor de mensen bepaald worden. Kan men in de zak van de mensen kijken of zij het kunnen betalen?” Etnel gaf eerder ook al aan dat ze in de kwestie IOL sterke bedenkingen heeft omtrent de haalbaarheid om het IOL te incorporeren in de universiteit. “Niets is nog in kannen of kruiken, zelfs niet in een kalebas.” Met deze nieuwe ontwikkeling, namelijk de onverwachte tariefsaanpassingen, waarbij grote delen van de studerenden worden gedupeerd, vraagt Etnel zich af of er nog kan worden gesproken van onderwijsbeleid.
RB
