Het jaar 20147 is nog ver weg. Dat is over een kleine dertig jaar. Toch hebben wetenschappers nu reeds een prognose klaar staan. Men verwacht dat in 2047 een kwart van de mensen boven de tachtig en tien procent boven de negentig jaar is. De zoektocht naar methoden om zo lang mogelijk vitaal te blijven (longevity) wordt dan ook steeds groter. Achttienjarige vrouwen hebben tegenwoordig een kans van 17 procent om 100 jaar oud te worden. Elk jaar krijgen we er twee maanden bij. De levensverwachting blijft stijgen.
In Suriname spreken we elkaar vaak na. U vertelt bijvoorbeeld aan uw goede vriendin dat u al een tijdje pijn aan uw knieën heeft. Uw vriendin haast zich dan om u erop te wijzen dat u al over de 60 bent. Het gaat dan in de trant van: ‘Mavies, je bent toch al boven de 60 meisje? Wat verwacht je dan? Ouderdom komt met gebreken. Waarop Mavies antwoordt: ‘ja baja, je hebt gelijk; a sking no wan moro.’ I.p.v. dat Mavies zegt: ‘hoe bedoel je dat ik al 60 bent en dat deze klachten bij mijn leeftijd horen?’
Wat dat betreft kunnen we nog wat van de Chinezen leren. Wist u dat de Chinezen het zich niet kunnen voorstellen als mensen zeggen: ‘Ja, het is een vervelende klacht, maar dat hoort nu eenmaal bij het ouder worden’. Zij gaan er vanuit dat iemand pas oud is als zijn energievoorraad is uitgeput. Dat betekent dat ze een veertigjarige met een burn-out bejaard kunnen noemen, terwijl een fitte, met zijn kleinkinderen voetballende opa als jong wordt beschouwd. Leeftijd zegt dus lang niet alles over ouderdom, volgens de Chinezen. Dat is een heel andere manier van kijken naar gezondheid. Ze zeggen dus niet: ooh die man is al 70 jaar, dus hij is oud. Nee, ze kijken naar zijn vitaliteit, zijn levensvreugde, zijn fitheid, zijn enenrgieniveau en aan de hand daarvan, kenmerken ze hem als oud of jong. Maar in principe is dat ook hetgeen waar alles omdraait. Hoe fit bent u? Zou u op 65 jarige leeftijd bijvoorbeeld nog 2 kilometer stevig kunnen doorwandelen in Cul? Of wat dacht u van een kilometer hardlopen over de Bosjebrug? Zal niet meevallen, maar we weten zeker dat er Surinamers van die leeftijd zijn, die daar geen moeite mee hebben. Omdat ze hun heel leven ervoor gezorgd hebben dat ze fit en vitaal zijn gebleven. Dat ze nog kunnen voetballen met hun kleinkinderen. Dat ze d.m.v. sport en andere oefeningen, hun spieren niet de gelegenheid geven om in te dutten. Nee, integendeel. Ze kijken niet naar wat ze niet kunnen, maar juist naar wat ze wel kunnen. Dat is nog wat anders dan iemand die 20 sigaretten per dag staat (zit) te paffen. Met een ongezonde leefstijl van zo heb je me niet. Waar zelf zijn hart als een Usain Bolt, het op een lopen zou zetten, als het mogelijk was. Een leefstijl waar fastfood een speciale plaats inneemt in zijn dagelijks menu. Het is maar waar men voor kiest. Onze keus zou het in ieder geval niet zijn.
Probeert u te allen tijde preventief bezig te zijn. Nog steeds merken we dat er te weinig aan preventie in onze maatschappij wordt gedaan. Dat men pas in actie komt, als er een afwijking optreedt. Ook het Ministerie van Volksgezondheid, zou zich veel meer moeten doen gelden als het gaat om preventie. Laat ons hopen dat die omslag een keer wordt gemaakt. Locomotorius zal zich hiervoor blijven inzetten. Laat ons in ieder geval de tijd nemen om onze gezondheid te onderhouden.
LOCOMOTORIUS, sportmedisch trainingscentrum
Wekelijkse rubriek m.b.t. vitaal ouder worden
Adres: Mr. H.J. Heylidystraat nr. 4 te Zorg en Hoop
Tel.: 8502091 / 400452
Website: www.fysiotherapiefitnesssuriname.com
E-mail: [email protected]
John Kiesel en Ricardo Bhola
