Een van de doelen van het decentralisatieprogramma (Decentralization and Local Government Strengthening Program in Suriname) is om de lokale overheid dichter bij de bevolking te brengen en de dienstverlening te verbeteren. De lokale overheid moet bereikbaarder worden voor de burgers. Decentralisatie is onder andere geregeld in de Grondwet van 1987, de Interimregeling Financiële Decentralisatie 2003, en de Wet Regionale Organen 1989 (nader gewijzigd in 2005). Decentralisatie is het delegeren van een deel van de taken van de centrale overheid naar de districten (regionale overheid). Met de financiële decentralisatie kunnen districten hun eigen inkomsten genereren. Ook kunnen ze bij de centrale overheid hun districtsbegrotingen, die als basis hebben de ressort- en districtsplannen, indienen. Dit is slechts een deel van hun werkzaamheden.
Het genereren van inkomsten voor de districten is nader geregeld in artikel 4 van de Interimregeling Financiële Decentralisatie (SB 2003 no. 33) en (SB 2003 no. 91). Hier lezen we dat inkomsten van de districten wordt verkregen op de volgende manieren: door storting van belasting- en niet-belastingmiddelen verkregen uit de Wet Huurwaardebelasting, belasting op publieke vermakelijkheden, de Wet op Drankhuizen en huizen van openbare vermakelijkheden, de Marktwet, de Begrafeniswet, de Zondagsrustwet, Decreet Vergunningen Bedrijven en beroepen, de gerechtelijke erkenning en voorwaarden voor het gebruik van openbare wegen, straten, pleinen, het bouwen van stoepen, balkonnen, luifels, en andere bijzondere doeleinden. Ook de regeling tot de verkoop van alcoholische dranken behoort hiertoe.
Conform het Staatsbesluit van 6 augustus 2012 (Besluit Andere Inkomsten van de Districten) zijn als inkomstenbronnen toegevoegd donaties en subsidies van particulieren. Al deze inkomstenbronnen zijn ter versterking van het districtsfonds met financiële middelen. Door decentralisatie kregen de regionale bestuursorganen in de districten de wettelijke bevoegdheid om plannen op te stellen en uit te voeren voor de levering van diensten, eigen inkomsten te genereren en districtsverordeningen te maken.
In dit kader heeft Marchiano Garson de aanbeveling gedaan in zijn master afstudeerthesis, die eerder is verschenen in Dagblad Suriname, voor regionale spreiding van de welvaart in de districten. De mogelijkheid dat districten, die over meer inkomsten beschikken, gelden kunnen “uitlenen” aan andere districten, dient serieus bekeken te worden. Het is een interessant uitgangspunt waarin de sociale betrokkenheid van districten tot uiting komt. De wettelijke regeling zal hiervoor in orde gemaakt moeten worden. Ook wordt reeds jaren door het ministerie van Regionale Ontwikkeling gepleit voor regionalisatie van de staatsbegroting, waarbij de districten projecten/ werkzaamheden in medebewind kunnen uitvoeren met de vakministeries.
Dagblad Suriname kon geen reactie van de RO-minister ontvangen. Minister Dikan is momenteel uitlandig.
