Soedeshchand Jairam, landbouwkundige tevens leider van PV 2020, stelt dat de herstructurering van het ministerie van Landbouw, Veeteelt en Visserij (LVV) essentieel is voor een goed verloop van de 2 nieuwe agrarische projecten: Samap (Suriname Agriculture Market Access Project) en First (Food and Nutrition Security Impact, Resilience, Sustainability and Transformation). De financiering hiervan is mogelijk gemaakt door de Europese Unie (EU) en bedraagt € 12.8 miljoen. De coördinatie gedurende 4 jaren ligt in handen van de Food and Agriculture Organization (FAO). Aangezien LVV een prominente rol vervult in deze projecten acht Jairam het noodzakelijk dat dit ministerie equipped is met voldoende kader en de nodige voorzieningen. “We zien dat de organisatiestructuur binnen LVV erg verouderd is. Dit dateert van de jaren ’50 en ’60. Doordat de omstandigheden veranderen, worden er nieuwe eisen gesteld aan de productie. In dat kader zou er een algehele herstructurering moeten plaatsvinden binnen LVV, waarbij ook de taken van diverse afdelingen geüpgraded moeten worden”, nuanceert Jairam tegenover Dagblad Suriname.
Afhankelijkheid externe hulp inperken
De landbouwvoorlichting van LVV, welke bedoeld is om de kennis en vaardigheden van de agrariërs te vergroten, is anno 2018 nog niet wat het wezen moet. Het optimaliseren hiervan zal automatisch resulteren in een optimale productie. “Het is een goed gebaar dat EU de financiële middelen beschikbaar wil stellen voor de agrarische sector, echter vind ik dat wij niet afhankelijk moeten zijn van externe hulp.” Deze sector moet in Suriname ook zelfstandig kunnen opereren; het vormt namelijk de sleutel tot nationale economische groei. Jairam merkt overigens niet op dat de autoriteiten hiervan doordrongen zijn. “Als de beleidsmakers bewust zouden zijn over het belang van de agrarische sector, zouden zij het al die jaren niet verwaarlozen. Pas wanneer er externe hulp komt, hoor je ineens iets over de ondersteuning naar deze sector toe.” De grote uitdaging ligt om die reden bij de LVV-minister Lekhram Soerdjan. “Hij is degene die de bewustwording bij de regering en andere stakeholders op gang moet brengen.”
Liberalisering agrarische sector is verkeerde overheidsattitude
Volgens de landbouwkundige zijn de autoriteiten teveel gefocust op het liberaliseren van de agrarische sector, terwijl de inbreng van de overheid onmisbaar is voor de agrariërs. Zo is het creëren en onderhouden van de infrastructuur, productiekwaliteit, training, voorlichting, onderzoek, organisatieontwikkeling en voordelige kostprijs ook een aangelegenheid van de regering. “De regering moet niet ervan uitgaan dat de sector geliberaliseerd is; de rijke landen subsidiëren de agrariërs met bijkans USD 1 miljard per dag. Dat is meer dan USD 300 miljard per jaar. Wereldwijd leeft bijna 30% van de wereldbevolking direct of indirect van deze sector.” De agrarische sector garandeert dus de voedselvoorziening en werkgelegenheid. Daarbij moet niet uit het oog verloren worden dat de wereldbevolking steeds toeneemt.
Agrariërs moeten zich organiseren
De leider van PV 2020 benadrukt eveneens het belang van organisatieontwikkeling waaraan de agrariërs invulling moeten geven. Het voordelig kunnen aanschaffen van inputs (brandstof, machines, chemicaliën enz.) is pas mogelijk als elke agrariër zich organiseert in een belangenbehartigende vereniging of vakbond. De autoriteiten zouden op deze manier genoodzaakt zijn om in te spelen op de situatie. “Wanneer je de efficiëntie wil opvoeren en de kostprijs omlaag wil brengen, moeten de rijstboeren in coöperatief verband zaken betreffende de productieverwerking aanpakken”, aldus Jairam.
KSR
