Dat president tevens NDP-voorzitter Desi Bouterse herhaaldelijk NDP’ers oproept om niet te knoeien met zijn voedselpakkettenproject, is volgens VHP-assembleelid Sheilendra Girjasing niets anders dan een afleidingsmanoeuvre. “Het is allemaal show, want de president weet precies hoe de vork in de steel zit. Hij weet precies welke mensen pakketten krijgen en in welke magazijnen pakketten zitten. De president weet ook bij welke beleidsmakers er pakketten zitten die verdeeld moeten worden op strategische punten”, zegt de politicus aan Dagblad Suriname. Bouterse heeft eerder toegelicht dat er drie soorten voedselpakketten aan de man worden gebracht; van het ministerie van Sociale Zaken, de Centrale van Landsdienarenorganisaties (CLO) en van de NDP. Er is volgens hem geconstateerd dat sommige NDP’ers misbruik maken van het project. De pakketten worden duurder dan vastgesteld doorverkocht aan de behoeftigen. Anderen gebruiken de pakketten om zichzelf in plaats van de partij te promoten. Bouterse en ondervoorzitter Ramon Abrahams hebben op 27 april opgeroepen om te stoppen met die praktijken. Girjasing voert aan dat het staatshoofd keer op keer aantoont een toneel voor het volk op te voeren met het doel de ontevreden en verarmde bevolking te tonen dat ‘hij het met ze meent’. Hij verwijst hiermee ook naar de ‘zand erover-kwestie’ uit 2016 toen ook in Ocer het fenomeen van pakkettenverduistering al speelde. Nadat flink kritiek werd geleverd over weggebleven strafrechtelijke vervolging van de pakkettenverduisteraars, werden enkele personen opgepakt. Echter, nu blijkt dat de diefstallen normaal door zijn gegaan.
Overheid geen filantropisch instituut
De volksvertegenwoordiger benadrukt dat de overheid geen filantropisch instituut is om beneden de kostprijs pakketten te verkopen. Dankzij de ‘mofo taki’ waarbij de ene persoon het van een ander hoort kan je zo bij iemand terecht en met vertoning van een identiteitskaart zonder enige problemen zo een pakket ‘regelen’. Deze pakketten worden vervolgens voor SRD 60 of SRD 90 aangeboden. Anderen verkopen de pakketten zelf voor SRD 100. Het ministerie van Sociale Zaken heeft continu in het parlement gezwegen over de herkomst van deze pakketten. “Een pakket heeft een waarde van SRD 200, maar je krijgt er minder dan SRD 100 voor. Wie betaalt dan het verschil? Als je niet op een eerlijke manier aan dat geld bent gekomen, dan geef je heel hun leven lang mensen voedselpakketten. En wanneer de controle gaat komen op de overheidskantoren, ga je horen dat men informatie verduistert”, aldus de politicus.
FR
