Een groot pijnpunt bij de Fransen in ieder geval is de grote smokkel van diverse producten naar de Franse kant, waardoor hun bedrijven dood geconcurreerd worden. Er is door de Fransen ook veel aandacht besteed aan de illegale visserij op zee. Aangegeven is dat beide partijen deze zaken zullen aankaarten bij hun overheden en de Grenscommissie. Wat de samenwerking op agrarisch gebied betreft, hebben de particuliere organisaties van beide landen afgesproken om samen met hun overheden dit overleg te structureren. Daaruit zullen ook projecten voortvloeien, die samen uitgevoerd zullen worden. In de eerste week van juni 2018 zullen partijen weer bijeenkomen.
De FSA-voorzitter heeft in eerdere gesprekken met Dagblad Suriname duidelijk gesteld dat landbouw tot een gok verworden is. Boeren planten, hopende hun product te oogsten in periodes waar de prijs van hun producten hoog is. Het blijkt dat in de meeste gevallen een reeks van boeren met hetzelfde idee rondlopen en uiteindelijk tegelijk oosten, met een surplus aan productie, en lage prijzen als gevolg. Hier komt bij kijken het belang van marktgericht produceren en dus de informatiecoördinatie door een Agrarische Kamer. Precies vanwege voornoemde negatieve taferelen heeft de FSA vaker de wens geuit voor het opzetten van een AKF. Dit, zowel in het belang van de agrariërs, als in het belang van de Surinaamse economie, die ook gedeeltelijk afhankelijk is van het welzijn en de welvaart van de agrariërs. De organisatie heeft daarom ook een ontmoeting gehad met de Agrarische Kamer in Frans-Guyana. Er wordt hier nog nader over ingelicht.
