Zij dook een moment de geschiedenis in, memorerend, hoe sterk de vertegenwoordiging van vrouwen in de IT wereld was tijdens de tweede wereldoorlog. “In de jaren ‘80 is dit internationaal teruggevallen. De analyse is dat het terug is gevallen, omdat toen, de eerste kleine computers kwamen. Die werden toen verkocht voor gezinnen. Mensen die dit verkochten, verkochten het als leerrijke tools voor jongens. Er ontstond een betrokkenheid van de samenleving in dit heel gebeuren, maar de business community heeft zich toen gericht op jongens. Zo is in de gemeenschap (bij jongens, meisjes, en ouders) een idee ontstaan dat computers iets is voor jongens was. Vanaf dat moment zijn er steeds minder vrouwen gaan studeren in de ICT, terwijl zij er als eerst waren”, verteld Simons.
Zij vindt dit verhaal belangrijk voor beleidsmakers en mensen in de ICT sector. Men moet ervan bewust worden, dat onze sociale overtuiging een grote invloed heeft op hoe kinderen zich kunnen ontwikkelen. Het heeft naar haar oordeel en ervaringen niets te maken met wat vrouwen kunnen en niet kunnen. Het moment dit een business wordt, worden de vouwen eruit gehouden.
“Op het moment ICT een business wordt, zien wij meer mannen tegenkomen. Zelfs in beroepen waar je veel vrouwen ziet, kun je deze trend ontdekken. Wanneer je bijvoorbeeld in meetings zit met sociale sector (om mensen te helpen), is de hele tafel van de vergadering op twee na, vrouwen. Wanneer we een vergadering houden over geld, is de hele tafel met mannen”, vertelt Simons. Vrouwen kunnen volgens Simons ook tuinwerk doen in plaats van alleen hulp in de huishouding zijn. Het maatschappelijk idee, dat tuinwerk alleen voor mannen is, ziet zij niet als een valide eis.
Kavish Ganesh
