Minister Antoin Elias kondigde onlangs aan dat er een drietal hospitalen in Coronie, Saramacca en Commewijne zal worden opgezet. Het streven is volgens de minister om vóór het eind van het jaar dit te realiseren. Het hospitaal te Coronie moet vóór eind september zijn deuren openen. “Het kost bijna niks”, zegt de minister aan het NII. Volgens de bewindsman staat de infrastructuur er al. Alleen de bemensing zal nog moeten plaatsvinden, verzekerde de minister.
Minister Elias houdt vast aan de visie van president Desi Bouterse om ook de bevolking in de districten en binnenland te voorzien van goede medische zorg. Over de situatie in de gezondheidszorg denkt de bewindsman dat Suriname er niet slecht voor staat. De afgelopen jaren heeft de zorg niet stilgezeten. Er is flink gepland en nu vindt de uitvoering van zaken plaats.
RGD-directeur Edwin Noordzee geeft aan dat het belangrijk is dat de locaties waar de zorg geboden wordt, steeds verbeterd worden. In Saramacca, Coronie en Commewijne zijn er al miniziekenhuizen. Het is de bedoeling om die weer te gebruiken voor de plaatselijke bevolking, zodat de mensen dichtbij huis behandeld kunnen worden en niet voor alle zaken naar Paramaribo hoeven te komen. Hoewel geld belangrijk is, gelooft Noordzee, dat met weinig middelen het mogelijk is om een aantal zaken tot stand te brengen.
Parlementariër Sheilendra Girjasing gelooft echter niets van dit verhaal van de beleidsman. Het is volgens hem altijd een mooi streven van nieuwe ministers om dit soort van mooie verhalen te vertellen, maar zij kijken niet naar de bestaande problemen. Girjasing is het dus niet eens mee dat de gezondheidzorg in het land er goed voor staat. “De dienstverlening naar de burgerij toe laat gewoon te wensen over. Er zijn inderdaad een heleboel plannen. Het is echter de policy van de regering om voornemens te blijven accentueren, om de aandacht van de realiteit te verwijderen. Op Commewijne is de medische dienstverlening bijzonder slecht. Er zijn geen medicijnen. Als er medicijnen zijn, weten mensen niet als ze wel of niet mogen of moeten betalen. Laat de minister dus eerst ervoor zorgen dat de bestaande infrastructuur goed komt. Op Ellen hebben wij een bestaand ziekenhuis. Waarom komt men daar niet renoveren? Is het zo op te zetten? Is een hospitaal bouwen zo makkelijk als een warung opzetten? Is er wel onderzoek gedaan om tot dit besluit te komen?”, vraagt Girjasing zich af.
Hij vraagt zichzelf uiteindelijk af als het zinvol is om de bestaande faciliteiten niet optimaal te kunnen inzetten, maar wel plannen te hebben voor nieuwe faciliteiten. Daarnaast is opmerkelijk dat de genoemde intentie nergens op de begroting van de regering voor het dienstjaar 2018 is opgenomen. In beginsel is dit een stap buiten het boekje dat door het parlement is geaccordeerd.
Kavish Ganesh
