Zorgverlener is zelf instrument zorg

De zorgverlener is zelf een instrument van de zorgOp vrijdag hebben 41 cursisten hun certificaat in ontvangst genomen na een jaar lang de training in verpleeghulp en thuiszorg gevolgd te hebben. Deze training is verzorgd door een werkarm van het ministerie van Arbeid, de Stichting Arbeidsmobilisatie en Ontwikkeling (SAO). De waarnemend directeur van SAO, Joyce Lapar, geeft aan dat de training een jaar geleden is gestart. “Al onze verpleegkundig-assistentopleidingen hebben een tijdsduur van een jaar. In de eerste fase is de oriëntatiefase, waarbij zij een maand stage lopen in verpleeghuizen en ziekenhuizen en aan het eind sluiten ze weer af met 2 maanden stage en een verslag.” Er hebben 47 cursisten deelgenomen, maar 41 hebben uiteindelijk de eindstreep gehaald. Deze groep vult wederom een plekje aan binnen de ziekenhuizen en tehuizen. De laatste tijd hebben deze assistenten de nodige hulp verleend tijdens stakingen bij onder andere Huize Ashiana. SAO is een opleidingsinstituut dat trainingen aanbiedt met een basisniveau dat hen de mogelijkheid biedt om vanuit de ziekenhuizen en tehuizen hogerop te komen. SAO verzorgt niet alleen de hoofdvakken die te maken hebben met verpleeghulp , maar ook vormende vakken zoals basic life skills en maatschappelijke begeleiding . “Deze groep leeft vaak genoeg onder omstandigheden waarbij ze gauw geneigd zijn uit te vallen, dus proberen we ze het proces te bewaken door die begeleiding te bieden”, verklaart Lapar.
Erkenning van opleidingen
Er is onder andere gesproken over erkenning van de opleidingen en het belang dat deze op gang komt. Het proces dat reeds is ingezet, moet voortgezet worden. Wat er nu speelt volgens de waarnemend directeur is de erkenning waarover gesproken moet worden met de Inspectie Verplegende en Verzorgende Beroepen (IVV). “Onze lespakketten en het curriculum voldoen aan de eisen, de eedaflegging wordt ook door onze afgestudeerden afgenomen. Die goedkeuring moet men slechts hieraan hechten. De docenten die hieraan verbonden zijn, hebben een link met het ministerie van Volksgezondheid en daarnaast bestaat de examencommissie uit vertegenwoordigers van Inspectie Volksgezondheid. Het is een traject waarmee we met zijn allen moeten gaan trekken.” Niettemin is de verpleeghulpassistent een volwaardig verpleegassistent, maar het probleem waarmee ze geconfronteerd raken in de ziekenhuizen, is dat zij de opleidingen intern opnieuw moeten volgen. “Dat is niet alleen zonde van de tijd maar ook verspilling, omdat ze die vakken al hebben gehad”, aldus Lapar.
Hariette van Hetten, vertegenwoordiger van IVV, legde de nadruk op het feit dat de grootste uitdaging van de verpleeghulp assistent is het hoog houden van de kwaliteit. Elke gezondheidswerker zal dus bekend moeten zijn met de beroepscode, die een leidraad moet zijn in het uitvoeren van hun werk. “Het ministerie erkent dat de zorgverlening wereldwijd, dus ook in Suriname, van enorm belang is. Het is belangrijk dat de gezondheidswerker het belang hiervan ook inziet. De beroepshouding is hierin van eminent belang”, aldus Van Hetten.
NK

error: Kopiëren mag niet!