Oliemaatschappijen zijn momenteel voor de kust van Suriname exploratieactiviteiten aan het uitvoeren. Er zijn echter verdragen als de Civil Liabillity Convention, die door Suriname nog moeten worden geratificeerd. Dit zorgt voor ongewenste situaties. Er is bijvoorbeeld ook een Fondsverdrag, voor grote ongevallen in het maritiem gebied dat Suriname ook nog niet heeft geratificeerd. Dit zijn maar twee voorbeelden die Michael Amafo, directeur van de Maritieme Autoriteit Suriname (MAS), onlangs opsomde in het kader van een screening door de Internationale Maritieme Organisatie (IMO). Van maandag 19 tot en met vrijdag 23 maart 2018 is Suriname gescreend door de IMO op haar kust -, haven – en vlaggenstaatverplichtingen conform de door Suriname geratificeerde verdragen. Op maandag 26 maart 2018 werd de audit afgesloten en het conceptverslag aangeboden aan de MAS.
Verbeterpunten
In haar conceptdocument heeft de IMO een aantal verbeterpunten voor Suriname opgenomen. Suriname moet bijvoorbeeld voor haar afvalopvangfaciliteiten een monitorings- en evaluatieprogramma hebben. Vooral de bestemming van aangeleverd afval via maritieme wegen vergt helderheid. Dit soort van bewegingen dienen ook duidelijk te worden beschreven. Verder dient de maritieme administratie (alle organisaties die te maken hebben met de maritieme taken) te kijken waar er versterking (training en scholing) nodig is. Daar kan de IMO op inspelen. Suriname dient daarnaast haar Nationaal Olierampenplan te implementeren. Het moet worden gemaakt tot een levend document. “Wij moeten ook veel meer gaan schrijven. Sommige zaken doen we, maar men vraagt ook waar wij het hebben beschreven. Het gaat niet om de MAS, maar om totaal Suriname”, vertelt Amafo. Tenslotte moet Suriname werken aan haar search and rescue capaciteit (de Kustwacht). Zeker het materiële (financiële) dat nodig is om het werk te doen in het maritiem gebied dient verruimd te worden.
Wetgeving
“Niemand hoeft ons te zeggen dat ons broek kort is. Wij hebben verdragen geratificeerd, maar wij wisten al van tevoren dat de wetgeving niet in orde is. Nu moeten wij in ons correctief actieplan aangeven binnen hoeveel jaar we denken dat wij wetgeving rond hebben”, stelt Amafo. Suriname heeft een maximum van 3 jaar om de nodige maritieme wetgeving in orde te krijgen.
Amafo meent dat Suriname zich niet hoeft te haasten met de nodige verdragen die geratificeerd moeten worden. Hij adviseert om te beginnen met implementatiewetten. “Als je die wet hebt, ratificeer je het verdrag, want dat heb je in 1 dag gedaan. Meestal zien wij verdragen ratificeren, en de wet komt nooit. Tien jaar, 20 jaar en de wet is er nog steeds niet”, meent hij. Suriname zou de implementatiewetten en bijbehorende regelgeving direct bij de ratificatie klaar moeten hebben staan.
Maritieme strategie
In Suriname zijn er elementen van een maritieme strategie te zien. De oprichting van de NV Havenbeheer, de Kustwacht en MAS zijn onderdeel daarvan. Echter kent Suriname geen algemene maritieme strategie. De MAS benadrukt erop dat Suriname een nationale maritieme strategie moet hebben. Verdragen en wetgeving moeten rond komen, omdat de maritieme sector een onderdeel kan vormen van de diversificatie van de Surinaamse economie. “Wij kunnen een heleboel geld verdienen met de sector. Dit is één van de zaken die God ons heeft gegeven. Wij moeten een beleid hebben die niet 3 of 5 jaren, maar 50 jaren zal gelden”, stelt Amafo.
De MAS streeft naar een maritieme sector die veilig en milieuvriendelijk is, maar ook geld oplevert. Het concept van de audit wordt naar de overheid toe verzonden. Die dient binnen 14 dagen op te reageren.
Kavish Ganesh
