Met de ontwikkelingen op en rondom de Centrale Markt Paramaribo heeft de marktleiding er alle hoop in dat de toeloop naar deze grootste bedekte markt in het Caribisch gebied zal toenemen. Het ligt in de bedoeling dat het gezicht van de markt beter wordt. Marktmeester John Lecton vertelt dat er sinds zijn aantreden, ongeveer 13 maanden geleden, veel is veranderd op de markt. Vooral het financiële is sterk aangepakt. Hij noemt als voorbeeld de inning van standgelden, parkeergelden en toegangsgelden. Hij heeft in het verleden, werknemers van eerdere marktleidingen moeten wegsturen, gezien financiële malversaties werden ontdekt. Lecton begreep waarom de standhouders onder de markt niet gauw geneigd zijn de marktleiding te vertrouwen. Dagblad Suriname heeft inzage gevraagd in het cijfermateriaal van de markt. Opmerkelijk is dat de marktleiding er niet voor kiest om haar eigen geld zelf te beheren. De marktmeester heeft niet eens een eigen kas op kantoor. Al de opbrengsten van de markt worden aan de districtscommissaris overgedragen. Indien de markt goederen of diensten behoeft, ontvangt de marktmeester geen geld in handen, maar de goederen en diensten waar de markt naar vraagt.
Lecton begrijpt dat er altijd nog sceptici zullen zijn, maar dat weerhoudt hem niet om te werken aan de markttoeloop en het vertrouwen in de marktleiding. Daarnaast is ook nog steeds een heikel punt de prijzen op de markt. In vergelijking met de prijzen van groente in maart 2017 is groente onder de markt iets goedkoper in maart 2018. Vanwege de huidige minder interessante toeloop naar de markt, is het uitgangspunt van ‘groente is goedkoper in de supermarkten’ nog steeds een feit. De prijzen van groente schommelen echter nog steeds. Die kunnen van dag tot dag grootst verschillen. Echter blijkt de Centrale Markt dit niet onder controle te hebben.
De landbouwsector biedt volgens het Planbureau goede perspectieven en is ook bijzonder nuttig vanwege werkgelegenheid en inkomenskansen voor vrouwen (inclusief kassenteelt), geringe investeringen per arbeidsplaats en gunstig nationaal inkomen per investeringseenheid. Tot nu toe wordt groententeelt in Suriname, volgens critici, veelal ondernomen als een gok. Als de prijs van tayerblad goed is, kiest de ondernemer voor het planten van tayerblad, tot er een surplus is van tayerblad. Dan kijkt de landbouwer uit naar wat beter betaalt. Vandaar dat het overgrote deel van de 114.000 ha ontgonnen areaal in de kustvlakte, nu voornamelijk nog voor padieteelt wordt bestemd. Beschikbaarstelling van kleine kredieten, opkoopbeleid en controle van bestrijdingsmiddelen zijn zaken die ook invloed hebben op de kosten van groenteteelt en vervolgens in de vorming van de prijzen. Daarnaast is prijsopdrijving door opkopers, verkopers en wederverkopers ook een kwestie waar er weinig aandacht aan besteed wordt. Voor aantrekkelijke prijzen onder de Centrale Markt zal er uiteindelijk iets meer moeten worden gedaan op hoger beleidsniveau. Daar roepen landbouwdeskundigen al jaren naar.
Kavish Ganesh
