Het concept van de wet ‘Privacy en Databescherming’ moet zodanig opgesteld zijn dat de privacy van de doorsnee burger ten opzichte van de overheid ook wordt beschermd. De grondwet beperkt bescherming van de privacy van het individu binnenhuis en niet het leven in de digitale wereld. Onze digitale identiteit is momenteel niet privé.
Toepassing
De wet zal ook van toepassing zijn op de beheerders van het recht (ook de politie bijvoorbeeld). Paolo Balboni, de consultant aangetrokken door Handel Industrie en Toerisme om de wet voor te bereiden, strest de rechten en plichten van de beheerders, en vervolgt met specifieke beperkingen die in beginsel in andere wetgeving dient te worden vastgesteld. Toestemming om een bepaald deel van de privacy van een burger aan te doen, dient na aanname van dit wetsproduct ook specifiek in speciale wetgeving te worden vastgelegd. “Als dat niet gebeurt, heeft de politie vanwege deze wet, bijvoorbeeld geen toegang tot de privacy van de burger”, stelt Balboni. Vandaag de dag mag en kan de politie, vanwege het ontbreken van een wet op bescherming op de privacy, doen en laten wat zij wenst met privé data van een burger (op het internet). “Met deze wet kan de burger bijvoorbeeld eisen dat als privé data op ongepaste manieren wordt verkregen, het bijvoorbeeld niet mag worden gebruikt in een rechtszaal. Dit is heel belangrijk voor een stuk bescherming van mensenrechten”, de consultant. Vanuit een kwalitatief oogpunt zou hij zeker vaststellen dat Suriname een probleem heeft met privacy schendingen. Vanuit een kwalitatief (cijfermatig) oogpunt dient dit echter nog te worden uitgedrukt.
Sociaal optiek
Vanuit een sociaal optiek ziet de consultant vooral jongeren in Suriname zeer gereed zijn voor deze ontwikkeling. Dit, ook vanwege hun betrokkenheid met de digitale wereld. Er is echter een substantieel probleem. De snelheid en betrouwbaarheid van het internet in Suriname bijvoorbeeld laat te wensen over. Wenst Suriname volwaardig te participeren in de digitale economie (als gebruiker en als provider), dient de digitale infrastructuur van het land te veranderen (verbeteren). “You can not play the digital game with this infrastructure”, stelt Balboni.
Wetgevingsoptiek
Daar Suriname nu begonnen is met haar wetgeving ziet de consultant al een positieve stap ondernomen. Echter benadrukt hij dat het land nog een lange weg te gaan heeft. Voor zover zijn ervaring hem heeft mogen leren, gaan zulke veranderingen niet snel. Het land vergt veel aandacht vanuit een digitale optiek. Suriname is een klein ontwikkelingsland. Wenst het land deel te nemen aan de digitale wereld (als dienstverlener bijvoorbeeld), dient het land vooral haar wetgevingsinfrastructuur verder te ontwikkelen. Zodoende kan het land bij de buitenwereld het vertrouwen opwekken dat zij ook volwaardig deel kan zijn van de digitale wereld.
Binnenkort
Balboni heeft veel nieuwsgierigheid bij Surinamers (stakeholders) gemerkt rond dit onderwerp. In dit kader verwijst hij beleidsmakers naar het belang van bewustwording over dit onderwerp. Vooral voor mensen die niet technologisch onderricht zijn, zal het beginsel van ‘communicatie’ een grote rol moeten vervullen. “Suriname is achter. Er is geen cultuur van databescherming. Het is echter nooit te laat. Feit is dat je begint. Als Suriname start, dient zij te starten op een juiste manier en zeker consistent te zijn”, denkt Balboni. Hij hoopt voor Suriname dat de wet binnenkort wordt aangenomen, gezien er nog een lang proces van bewustwording en toepassing te wachten staat. De wet moet er echter niet zijn om het hebben van een wet. Het moet er zijn voor een effectief systeem voor bescherming van het individu.
Kavish Ganesh
