Parlementariër en ondernemer Cleon Gonsalves Jardin da Ponte (Palu) geeft in een gesprek met de krant aan zich terug te trekken uit het leguanenproject, dat ongeveer 6 jaren terug opgezet zou worden. Hij zou niet met dit project zijn doorgegaan vanwege alle tegenwerking die dit project heeft gehad. Negatieve opmerkingen werden zelfs door de samenleving in Coronie geuit. Meer nog lag het grootste probleem bij het opstarten van dit bedrijf in het financieel gedeelte. “We hebben toentertijd de dc Harold Sijlbing gesproken, die de motor was achter het project. LBB was tevens bezig de mensen vergunningen te verstrekken en ik ben een van de mensen geweest die een vergunning had gekregen om een leguanenkwekerij op te starten. Mensen in Brokopondo hadden bijvoorbeeld een vergunning om pingo’s te kweken. Het ging vooral om beschermede dieren waarop veel jacht werd gedaan, waardoor deze dierensoorten verloren dreigden te gaan. Het ging toen dus om kaaimannen, pingo’s en leguanen. Ik zou mij in dit kader focussen op het kweken van leguanen”, zegt de parlementariër. In Coronie kon men op elk erf leguanen tegenkomen. De leguaan, ook bekend als de boomkip, werd vooral gezocht voor de consumptie. In landen als Frans-Guyana wordt dit vlees gerekend tot een delicatesse en wordt ook gegeten door diverse bevolkingsgroepen en groepen die uit andere landen komen. Er was dus genoeg potentie voor deze markt.
Alles was reeds op zijn plaats
De parlementariër had reeds alles op zijn plaats. “Ik had al schelpzand ingevoerd dat gebruikt zou worden voor het broeden van eieren, de vegetatie had ik ook al, die bestond uit noni bladeren omdat ze dat eten.” De kwekerij zou in het noorden van Coronie komen waar er klei is. Dit zou ervoor zorgen dat het niet mogelijk zou zijn te ontsnappen middels het graven. De stressfactor voor het kweken van leguanen is het feit dat ze kunnen ontsnappen. “Je moet dat ding dus hermetisch goed dicht maken. Vandaar dat er een investering nodig was van SRD 20.000 voor het opzetten van de schutting. Dit ging gepaard met heel veel geld, omdat je iets als gladde platen moet kopen en het ging om een oppervlakte van 6.000 vierkante meter. Nu zal deze blijkbaar 2 keer duurder zijn.”
“Dit project was een droom van mij”, zegt de parlementariër. Niet dat je van zo een investering slappend rijk zou kunnen worden, maar dat er zo een onderneming kon komen in Coronie waar er geen enkele bedrijvigheid te bekennen is, zou een goede zaak zijn. Geen enkele sector heeft nog door kunnen breken in Coronie, alles ligt lam.” Jardin da Ponte zegt echter gedemotiveerd te zijn om dit project weer op te starten. Nu ziet de parlementariër meer hoop in de kokossector. “Men praat over het maken van de olie van kokos tot een medicinaal product. Ik dacht hierover en heb nu geld daarin gestopt. Ik ben nu dus met een mixproject bezig, te weten kokos en zuurzak. Ik hoop hiermee te bewerkstelligen dat er toch een bedrijf komt in Coronie en zo meer bekendheid brengt voor het district.”
NK
