De aankondiging dat burgers in de gelegenheid zullen worden gesteld om het bedrag van SRD 50.000 tegen een rente van 1% te lenen met een looptijd van 15 jaren voor het bouwen van een huis, is volgens PL-voorzitter Paul Somohardjo ‘de nieuwste loze belofte van de president’. ‘Want er zouden ook 18.000 woningen gebouwd worden.’ Verder voegt de politicus aan toe dat in deze dure tijd waar een pak cement boven de SRD 70 kost, het bedrag van SRD 50.000 slechts toereikend zal zijn voor het stortwerk, de fundering van een klein huis. Ook is het een groot vraagteken of burgers daadwerkelijk in de gelegenheid zullen worden gesteld om het geld te lenen. ‘Waar wordt het geld vandaan gehaald en wie bepaalt welke persoon in aanmerking moet komen.’
Volgens Somohardjo moeten de twee aspecten ‘zeggen en doen’ niet met elkaar verward worden. ‘Zeggen en doen zijn twee dingen. De beleidsmakers blijven hopen op betere prijzen in de goudsector. En ze blijven hopen dat Suriname als Guyana miljoenen aan olievoorraden ontdekt.’ Somohardjo blijft erbij dat de echte PL’ers zich nooit meer zullen laten beetnemen door deze onmogelijke beloftes. ‘Degenen die zich laten pakken door deze beloftes’, deze personen worden door de PL-topman betiteld als te zijn ‘verraders’.
Somohardjo brengt in herinnering dat het doen van loze beloftes niet in zijn woordenboek voorkomt. Als minister van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (Sozavo) in 2000 heeft hij de eerste overeenkomst getekend met de IDB bij de introductie van het Low Income Shelter Program (Lisp). Dit programma biedt aan minder draagkrachtigen de gelegenheid om hun woning te verbouwen of een woning op te zetten. ‘Zeventien jaar verder functioneert dit programma nog steeds.’
Asha Gajadien-Bhagwat
