Op woensdag 6 december verdedigde Jasveen J. Kandhai-Ragunath aan de Universiteit Twente (U.T.) met succes haar dissertatie met als titel: Peripherial endothelial function after ST-segment elevation myocardial infarction. Vrij vertaald: Hoe gezond is de vaatwand bij mensen die een hartinfarct hebben gehad ?
Daardoor verkreeg ze de titel: Doctor in de Medische Wetenschappen.
Zij is de dochter van de trotse ouders dhr. Ronald Ragunath & mevr. Wonnie Parag.
Vader dhr. Ronald Ragunath; was jaren docent Aardrijkskunde aan het Surinaams Padagogisch Instituut (S.P.I.). Tot zijn pensionering toe was hij Onderdirecteur Onderwijs op het Ministerie van Onderwijs.
Moeder mevr. Wonnie Parag; was leerkracht en heeft jaren haar krachten gegeven als medewerker aan de schoolmediatheken op diverse scholen.
Dr. Jasveen J. Kandhai-Ragunath (interventiecardioloog)
Jasveen bezocht de Openbare Lagere School van Leiding 8A waar ze behalve door haar postuur ook opviel door haar opvallende prestaties, haar eenvoud en vriendelijkheid.
De in haar van nature aanwezige drang om het optimale te bereiken werd op deze school verder versterkt door de leerkrachten, – zonder anderen tekort te doen – de juffrouwen Soesman, Brasdorp.
Wijlen hoofdmeester R. Narain. Nadat ze de Lagere school met zeer goede cijfers had doorlopen wilden haar ouders haar op een bekende school in Zorg en Hoop plaatsen, vanwege hun goede naam en strakke discipline.
Haar antwoord verraste hen volledig. “ Maar Pa; ik wil niet naar die ene muloschool in Paramaribo gaan. Want uiteindelijk ben ik degene die moet leren en ik moet mij prettig voelen op de school. Niet de school zorgt voor mijn goede resultaten maar mijn eigen inzet ! ”
Op deze wijze woorden konden haar ouders niets inbrengen en werd ze in 1986 ingeschreven op de muloschool: A. Residaschool te Leiding XIA.
Door haar ijver en inzet kreeg ze de bijnaam “stuka”. Vanaf de derde klas kon ze vanwege de goede cijfers, voor het toelatingsexamen, doorstromen naar de middelbare school.
Haar ouders vonden het echter verstandiger dat ze eerst de Muloschool afrondde, voor een betere basis, want de overgang naar een hogere schooltype brengt soms risico’s met zich mee.
Na het afronden van de muloschool in 1992 werd ze ingeschreven op de Algemene Middelbare School (AMS). Ook hier waren haar prestaties heel goed en zwaaide ze in 1995 als best geslaagde meisje en nummer twee van de school, af.
Maar waar nu verder?
Haar voorkeur ging uit naar de studie Biochemie. Helaas was zo’n opleiding niet mogelijk in Suriname. Als enigst kind en nog erbij een meisje naar een vreemd land sturen zat er helemaal niet in voor ons als ouders. Ook al zou de opvang daar in handen zijn van haar grootouders en tantes. Een rondgang op de Anton de Kom Universiteit leidde eerst tot de keuze van de studierichting Delfstoffen. Vanwege de onzekerheid op die faculteit werd het tenslotte de faculteit der Medische Wetenschappen.
In 1999 rondde ze de eerste fase af en mocht ze haar bul in ontvangst nemen.
Grote liefde
Ze was net begonnen aan de co-schappen toen ze haar grote liefde ontmoette: Devanand Kandhai. Ze trouwde in 2002 en verliet Suriname om haar studie in Nederland te vervolgen. In januari 2003 behaalde ze haar doctoraal bul aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam. Ze volgde haar co-schappen in diverse ziekenhuizen in Rotterdam. In 2005 studeerde ze af aan de Erasmus Universiteit, Faculteit der Medische Wetenschappen. Van 2005 tot en met 2007 was zij werkzaam als arts-assistent in het Maasstad Ziekenhuis te Rotterdam en het Haga ziekenhuis te Den Haag.
In 2008 startte ze haar opleiding tot cardioloog in het Medisch Spectrum Twente te Enschede.
Arts
In december 2013 behaalde ze haar registratie als cardioloog.
In januari 2014 vervolgde ze haar opleiding met een fellowship tot interventiecardioloog in het Catharina Ziekenhuis te Eindhoven, die ze afrondde in december 2015.
Momenteel is ze werkzaam als interventiecardioloog in het Rijnstate Ziekenhuis te Arnhem.
Prof. dr. A. Vrede
Een bijzonder woord van dank gaat uit naar dhr. prof. dr. A. Vrede van het Academisch Ziekenhuis te Paramaribo (A.Z.P.). Vanaf het moment dat hij haar leerde kennen als student aan de medische faculteit te Suriname, gaf hij al heel gauw te kennen dat ze het ver zou schoppen. Gaande weg haar carrière heeft hij haar op de achtergrond altijd bijgestaan en ondersteund om haar doelen te realiseren.
Haar adagium
” Ik ben het resultaat van mijn inzet “, heeft ze bewaarheid.
Door duidelijke doelen te stellen, een strakke tijdsplanning en een wil om het optimale uit je zelve te halen is succes gegarandeerd. Uiteraard speelt daarbij de omgeving een grote rol.
Gedurende haar hele opleiding in Nederland is haar man de rots in de branding geweest. Zonder zijn onvoorwaardelijke steun ondanks zijn eigen vaak overvolle werkschema als civieltechnisch ingenieur, zou ze deze mijlpaal niet hebben bereikt. Hier kan terecht gezegd worden: achter een succesvolle vrouw staat vaak een sterke man.
Wij wensen haar een succesvolle carrière toe.
Vader Ronald Ragunath en moeder Wonnie Parag
