De Anton de Kom Universiteit van Suriname (Adekus), die in de maand november nog met succes heeft getracht om zichzelf aan de samenleving te presenteren, blijkt wederom in beeld te komen, maar nu vanwege minder prettig nieuws. Een brandbrief van de leden van het bestuur van de universiteit (BvU) blijkt daartoe de aanleiding te geven. Parlementariër Riad Nurmohamed heeft via social media ook kennis mogen dragen van de brandbrief van vijf leden van het universiteitsbestuur richting de voorzitter van het bestuur. Een deel van het bestuur, onder wie ook de voorzitter, zou toestemming hebben verleend om buiten vastgestelde procedures om een human resource manager aan te trekken.
“De klachten over dictatorschap van een deel van het Adekus-bestuur nemen inderdaad toe. Als het inderdaad zo is, zou ik de minister adviseren zo iemand op staande voet te ontheffen. Als dit waar is, moet hij het afleren”, stelt Nurmohamed
Terwijl hij de brief leest, krijgt hij het gevoel dat besluiten binnen het hoofdbestuur niet door de meerderheid worden genomen. Als de voorzitter het doet onder politieke druk, is ook nog een onbeantwoorde vraag.
Nurmohamed brengt ons terug naar het bestuur Li Fo Sang-Rusland, die wel besluiten nam met voldoende draagvlak van alle leden. Daarna kwam het bestuur Sidin-Vaseur, die naar zijn kennis binnen een jaar de rest van de leden aan een kant zou hebben gezet. Hij rekent het die aan de kant geschoven leden aan, gezien zij klaarblijkelijk niet zijn opgekomen voor hun rechten en plichten. “Die hadden precies moeten doen wat deze leden hebben gedaan”, stelt Nurmohamed.
Er zijn regels waar ook het BvU zich aan moet houden.
“Er zijn meer dingen waar het bestuur precies zo besluiten over neemt. Er is bijvoorbeeld geen consistentie in beleid. Er is een aantal mensen met ontslag gestuurd (hun contracten zijn niet verlengd). Andere soortgelijke mensen mogen echter wel door werken. Er zijn voorkeursbehandelingen. Dit is in geen enkel bedrijf acceptabel. Verder wordt er ook frustrerend beleid gevoerd op de Adekus. In plaats van mensen te benoemen, worden er commissies benoemd voor bepaalde posten. Dat werkt frustrerend op de organisatie. Als er vacatures zijn, moeten die gewoon ingevuld worden. Zit niet commissies te benoemen voor directeuren of decanen”, zegt Nurmohamed. Hij heeft bewondering voor de bestuursleden die in een financieel krappe situatie de organisatie nog durven te leiden. Echter wenst hij niet dat de politieke druk, net als bij het voorgaande bestuur, de overhand neemt.
Kavish Ganesh
