Assembleelid Asiskumar Gajadien vindt dat Suriname niet ver hoeft te kijken hoe zij uit de huidige economische malaise kan geraken. Het land moet volgens de parlementariër bijkans USD 23,5 miljoen per maand ophoesten voor de aflossingen en rentes van gesloten leningen. “Het is een enorm bedrag. Dat is gekomen door wanbeleid en mismanagement van de regering in de afgelopen periode.” De politicus merkt op dat buurland Guyana in zijn crisisjaren ook een situatie heeft meegemaakt waar er geen zicht was hoe leningen moesten worden afgelost. “Door goed beleid, hervorming van het uitgavenbeleid en incentives te geven ten behoeve van de productie heeft men een ommekeer hierin kunnen brengen. Nu maakt Guyana de afgelopen jaren een gestadige groei van haar economie mee. Dat is wat wij hier in Suriname nodig hebben. Maar terwijl wij zien dat de dollarkoers in de afgelopen 7 jaren van SRD 2,80 gestegen is naar SRD 7,60, mensen niet uitkomen met hun salarissen, afgestudeerde studenten geen werk kunnen vinden en bedrijven om de haverklap dichtgaan, komt de regering met een jaarrede die geen enkele echte perspectieven biedt”, zegt Gajadien aan Dagblad Suriname.
‘Hoe wil je export bevorderen?’
De politicus voert aan dat de Surinaamse regering zich in het komend dienstjaar slechts blijft bij het verhogen van de inkomsten door meer belastingen te heffen en weinig aandacht schenkt aan het binnenhalen van geld middels het verhogen van de productie. “Integendeel zien wij dat waar incentives gegeven zouden kunnen worden aan bedrijven om meer te kunnen produceren, of het nu de visserijsector of pluimveesector is, dat niet meer is gebeurd. Integendeel worden die bedrijven gedrukt door allerlei belastingmaatregelen. Hoe wil je export bevorderen? De regering gaat op dezelfde voet door om de samenleving verder verarmd te houden om later in te komen met pakketten om de noden zogenaamd te verzachten. Maar dat is slechts een tijdelijke oplossing”, stelt de politicus. Volgens de parlementariër is door het slechte beleid in de houtsector nu een situatie ontstaan waar er schaarste is van enkele houtsoorten op de lokale markt, omdat alle hout, voornamelijk rondhout, naar China en een deel naar India gaat. Volgens hem moet de bescherming van enge belangen van bepaalde mensen nu eindelijk tot het verleden gaan behoren.
FR
