Er wordt weer een vage lening gesloten door de Surinaamse regering (nu LVV), die genomen zal worden bij de Inter-Amerikaanse Ontwikkelingsbank. Deze bekendmaking wordt gedaan door de regering zelf. Uit de beschrijving van de lening blijkt dat de intentie van de regering er niet is om haarfijn en eenvoudig uit te leggen wat er met het geld zal gebeuren en vooral wie in Suriname voordeel zal hebben aan het project. Aan wie zal het geld worden besteed? Hoe zal de besteding van het geld maken dat Suriname beter is geworden, hoe zal dat geverifieerd kunnen worden en wanneer? En bovenal is niet gezegd welke garanties zijn ingebouwd om het verdampen van deze lening in vage projecten via consultants en uitvoering van infrastructurele projecten (overfactureringen, omzeilen van aanbestedingsprocedures) tegen te gaan. Er zijn structuren binnen en rondom LVV die kunnen maken dat het bedrag binnen de kortste keren verdampt. De moeilijke woorden en vage beschrijvingen maken dat de massa – die voor een deel bestaat uit drop-outs – niet zal begrijpen waar het allemaal om gaat. Bij mooie dure woorden gaat een deel van een burgers al van uit dat het goed moet zitten, want het klinkt mooi. De IDB vermeldt op haar website dat in Suriname al 183 leningen/projecten zijn uitgevoerd. De IDB en de regering moeten eens hun waardeoordeel uitspreken over het nut van deze projecten en in welke mate Suriname beter is geworden. Over de zogenaamde ontwikkelingshulp die door Nederland is gegeven aan Suriname is ooit een rapport verschenen waaruit blijkt dat de miljarden voor een groot deel weggegooid geld is geweest. Dat kan nu ook evengoed aan het gebeuren zijn met de zogenaamde ontwikkelingsleningen van de IDB. Wat is de ‘conduct’ van de functionarissen hier te landen van de IDB? Is het mogelijk dat deze functionarissen gecorrumpeerd zijn en hun lijnen hebben ‘binnen’. Is het dus mogelijk dat het geleend geld verdwijnt in de zakken van ministers, hoge ambtenaren, partijfunctionarissen, bank officials en voor een deel in de partijkas? Is het dringend noodzakelijk dat de LVV een lening moet sluiten? Dit ministerie was gereed gemaakt om een lening van de Islamitische Bank binnen te halen, maar de ‘scrutiny’ vanuit deze organisatie is kennelijk voor ons een brug te ver. Er waren al geluiden dat de lening niet volledig zou worden gebruikt voor de officiële doelstelling. Is deze IDB-lening een vervanging van deze mislukte lening? De regering meldt dat een lening van US$ 17,5 miljoen (ca 150 miljoen SRD) gespoten is met de IDB om de concurrentiepositie van de agrarische producten in Suriname binnenkort te verbeteren. Dat is een heel ongeloofwaardige doelstelling van LVV, omdat het ministerie zich al decennialang en zeker de laatste tijden niet met zulke zaken bezighoudt. LVV heeft een zeer slechte relatie met de traditionele landbouwers die niet produceren voor zichzelf maar voor de markt. Al de relaties zijn door de huidige minister ook kapotgeslagen. Een LVV zonder netwerken stelt niks voor als men buitenlandse kapitaal wil opmaken. Daarom is er opeens interesse voor het binnenland. Er is in het buitenland extra aandacht voor deze soort gemeenschappen om hun levensvatbaarheid te vergroten. In de berichtgeving van de regering staat dat de gezondheid van dieren (dus koeien, schapen, geiten, varkens, geteelde vis) en planten (rijst, groente, fruit) zal worden versterkt. Als de regering geen relatie meer heeft met de kleine en middelgrote producenten, maar slechts met enkele grote producenten die in de partijkas kunnen storten, hoe zal dit doel dan worden behaald? LVV is helemaal niet bezig nu met dieren en planten, laat staan met het versterken daarvan. Heel simplistisch wordt in het bericht ook gemeld dat de voedselveiligheid zal toenemen volgens het ministerie van LVV. Het verhaal doet dus geloven dat de dollars zullen maken dat de ziekten en plagen wegwaaien uit Suriname en dat landbouwers de GAP en andere protocollen in acht zullen beginnen te nemen. LVV is met alles behalve voedselveiligheid nu bezig. Dat is evenmin een main concern van de top. Alles draait nu om survival en 2020. Concreet is wel de mededeling dat de middelen van de IDB zullen worden besteed aan ‘onder andere’ de afbouw van het laboratoriumcomplex en de aanschaf van materialen voor onder meer residu-onderzoek. Wie zal het lab afbouwen? Wat is het andere dat ‘onder andere’ valt? Wat voor impact zal het lab hebben op de productie door de kleine en middelgrote producenten en ook de micro-producenten? Wie vraagt om een lab? Wat zal er in het lab gebeuren? Hebben we kader om een lab te draaien? Is het lab niet een symbool zonder inhoud en een manier om in de bouw ervan geld te verdelen? Een levensgroot drogreden is dat ‘het onderzoek op geïmporteerde pesticiden zal worden geïntensiveerd’. Over welk onderzoek heeft men het? Is dat het onderzoek om vast te stellen waarom zoveel kankergevallen ogenschijnlijk de kop opsteken in Suriname? Of is het een ander geheim onderzoek? Het onderzoeksgeld is zo verdwenen in een aantal zakken zonder een rapport. ‘Het trainen van kader’ is helemaal geknipt om geld te doen verdampen. Er zijn duizenden mensen door LVV getraind, mensen moesten verplicht aanwezig zijn op trainingen of in ruil voor een cadeau. De duizenden cursisten weten dat het draait om de onkosten die gemaakt moeten worden (trainers, consumptie, locatie, logistiek etc..). ‘Monsters hoeven niet meer naar het buitenland te worden gestuurd’, zegt LVV. Welke producenten doen dit? Wie zijn ze? Een heel vage post is verder het werken aan ‘innovatie van de agrarische sector door de financiering van strategische en aangepaste landbouwkundige onderzoeksprojecten in samenwerking met internationale onderzoeksinstituten’. Enkele honderdenduizend gaan in bepaalde zakken vliegen voor weer rapporten die in lades van LVV of op brandstapels zullen verdwijnen. Wat de ‘validatie en overdracht van technologie aan de producenten’ betekent hopen we eens te vernemen van de kleine producenten. Concluderend: het woord ‘njang’ is over deze hele lening gedrukt.
