‘De grondenrechten in Suriname worden in plaats van opgelost, ingewikkelder. Rond de Dag van de Marron zijn er stemmen opgegaan, die de grondenrechten van de bewoners van Rorac en omgeving in orde gebracht willen zien. De Roracanen, die zich al enige tijd roeren, menen dezelfde aanspraak als de Marrons te maken op hun woon- en leefgebied. De bewoners van Rorac zijn nazaten van de gebroeders Broos, verzetsstrijders die de gewapende strijd tegen de koloniale overheid het langst hebben volgehouden’, aldus nazaten van de gebroeders Broos.
Grondenkwestie zit regering op de maag
Grondenrechten van tribale volken, grondbezitters en concessiehouders houden de samenleving bezig. Niet alleen de grondenrechten van de Marrons en Inheemsen dienen te worden erkend. Grootgrondbezitters, concessionarissen, verlaten plantages, boedels en meer zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het is zonneklaar dat de grondenkwestie de regering op de maag zit. Er wordt niet integraal te werk gegaan, er wordt afzonderlijk met belanghebbenden gesproken. De gesprekken tussen de regering en de Inheemsen heeft tot een conceptovereenkomst geleid, die niet onherroepelijk door regeringseider Bouterse is aanvaard. Minister Edgar Dikan van Regionale Ontwikkeling heeft doorgegeven dat de grondenkwestie van de Marrons gecompliceerder is dan die van de Inheemsen. Het vergt daarom meer tijd om tot een bevredigende oplossing te komen.
Landhervorming
Beschuldigingen luiden: ‘Niet vergeten moet worden dat, met voorkennis van de economische plannen uitgestrekte gronden met rijkdom in de bodem en aan de oppervlakte, door de tijden heen zijn uitgegeven aan politieke bonzen en kompanen. Daarbij is Inheems en Marron gebied geschonden. De regering denkt er niet zozeer aan om de uitgegeven gronden binnen het woon- en leefgebied van de in stamverband levende volken, in te trekken. Er wordt meer gedacht aan compensatie aan de in stamverband levende volken. Het bezwaar tegen dit voornemen is dat de historisch-culturele binding, de identiteit van de getroffen stammen verder verschrompeld wordt. Het grondenbeleid is dusdanig verziekt dat een grondige landhervorming nodig is om orde op zaken te stellen. De overheid beschikt met de dag over minder grond waarover zij probleemloos kan beschikken”.
HD
