Monorath voerde aan dat elke rechtstaat actoren heeft die rechtsreeks in besluitvormingsprocessen betrokken zijn en die beslissingen moeten nemen. Het valt hem echter op dat Suriname momenteel een waarnemend directeur heeft op Justitie en Politie, een waarnemend minister op Justitie en Politie, een waarnemend korpschef, een waarnemend president van het Hof van Justitie en thans zelf een waarnemend president van de Republiek Suriname. “Wie is waarvoor verantwoordelijk en tot waar gelden de taken bij waarnemingen? Wij moeten een president van het HvJ hebben en geen wnd. president. Wij moeten een korpschef hebben en geen wnd. korpschef. In een zichzelf respecterende maatschappij mag zulks niet mogelijk zijn”, benadrukte de deken.
Beperkingen bij waarneming
Waarneming betekent volgens de advocaat dat actoren bepaalde vergaande beslissingen in sommige gevallen niet kunnen of niet mogen nemen en dat partners, bijvoorbeeld donoren, niet graag samenwerken met vervangers, omdat die dat als tijdsverlies zien. “In de ambtenarij wijst de ambtenarenrechter zulks zeker af, immers niemand kan jaren in de waarneming zitten. Ook hier is lef zijdens de regering nodig om mensen in hun functies te benoemen en hun niet in de waarneming te laten hangen”, aldus Monorath.
Niet knippen in begroting rechtstaat
Ook de deken sloot zich aan bij de oproep van waarnemend hofpresident Iwan Rasoelbaks om niet te knippen in de begroting van de rechterlijke macht. “Lef hebben betekent investeren in zaken die van uitermate belang zijn voor het functioneren van de rechtsstaat. Ik richt het verzoek aan het parlement om zo min mogelijk te knippen in het budget dat bestemd is voor de rechtsstaat, en dat, indien zulks toch moet, de betrokken actoren niet worden overgeslagen bij de besluitvorming in wat wel mag blijven en wat eruit wordt geknipt. Ik hoop dat parlementariërs de begroting van Juspol extra ter harte zullen nemen. Lef hebben is investeren in de rechtsstaat”, aldus Monorath.
Geen crisis bij rechterlijke macht
Monorath benadrukte dat bij deze staatsmacht er totaal geen sprake is van een crisis. “Wij vermogen steeds te horen dat er een crisis is binnen de rechtstaat. Veroorzaken de uitdagingen binnen onze rechtsstaat een crisis bij de rechterlijke macht? Dat geloof ik niet. Geen juridische crisis, geen economische crisis en nog minder een constitutionele crisis. Wat eventueel wel als een crisis kan worden aangemerkt, is dat er teveel zaken op de rol zijn, waardoor zaken te lang duren. Alle actoren van de rechtstaat moeten gezamenlijk nagaan in hoeverre het werkbaar is dat vraagstukken opgelost kunnen worden middels arbitrage, mediation en zelfs de ambtenarenrechter in te stellen. Dit in afwachting op de uitbreiding van de Rechterlijke Macht”, aldus Monorath.
FR
