Surinaams slachtoffer orkaan Irma: “Surinaamse overheid heeft geen hulp geboden”

2017-09-07 14:00:42 A photo taken on September 7, 2017 shows damage in Orient Bay on the French Carribean island of Saint-Martin, after the passage of Hurricane Irma. France, the Netherlands and Britain on September 7 rushed to provide water, emergency rations and rescue teams to territories in the Caribbean hit by Hurricane Irma, with aid efforts complicated by damage to local airports and harbours. The worst-affected island so far is Saint Martin, which is divided between the Netherlands and France, where French Prime Minister Edouard Philippe confirmed four people were killed and 50 more injured.   / AFP PHOTO / Lionel CHAMOISEAU
2017-09-07 14:00:42 A photo taken on September 7, 2017 shows damage in Orient Bay on the French Carribean island of Saint-Martin, after the passage of Hurricane Irma.
France, the Netherlands and Britain on September 7 rushed to provide water, emergency rations and rescue teams to territories in the Caribbean hit by Hurricane Irma, with aid efforts complicated by damage to local airports and harbours. The worst-affected island so far is Saint Martin, which is divided between the Netherlands and France, where French Prime Minister Edouard Philippe confirmed four people were killed and 50 more injured.
/ AFP PHOTO / Lionel CHAMOISEAU
Een Surinaams slachtoffer van de desastreuze orkaan Irma, dat zich op het moment des onheils op Sint Maarten bevond, zegt in gesprek met Dagblad Suriname zeer teleurgesteld te zijn in de Surinaamse autoriteiten. Het slachtoffer beweert namelijk dat de regering er geen werk van heeft gemaakt om, gezien de ontstane situatie, acute hulp te bieden. “Ik heb mijn registratie gedaan, maar toch heeft niets geholpen. Samen met mij hadden ook de overige Surinaamse slachtoffers de hoop opgegeven.” Volgens het slachtoffer is zij 2 dagen naar de luchthaven getogen om uit te kijken naar hulp vanuit Suriname, die overigens nimmer is verschenen. Vanwege de misère (geen water, eten, benzine enz.) was het een ondraaglijke situatie om dagelijks de luchthaven te betreden. “Op de vernielde airport van Sint Maarten was het een ellendige situatie. Op 11 en 12 september heb ik met mijn kinderen van 3 en 6 jaar vanaf 09:00 uur tot en met 18:00 uur op de airport gewacht in de felle zon samen met de overige gestrande mensen. Ieder keer dat ik daar was, werd aan mij verteld dat ik op een Surinaamse vlucht moest wachten die nooit is verschenen. Op 13 september had ik alle hoop verloren.”
Het was de voorzitter van de Associatie van Kleine en Middelgrote Ondernemingen in Suriname (Akmos), Sham Binda, die het slachtoffer moed had ingesproken. “Meneer Binda heeft ons veel bijgestaan. Hij was ook de enige met wie we contact konden hebben.” De Surinaamse gestrande personen hadden op een gegeven moment besloten om zelf een uitweg te vinden. Zij gingen 14 september wederom naar de luchthaven en hebben zich aangesloten in de groep die naar Aruba vervoerd zou worden. “Daar werd er gebeld naar het ministerie van Buitenlandse Zaken van Suriname en zij gaven aan dat de mogelijkheid er niet was dat wij vervoerd konden worden.” Via een PAWA-vliegtuig zijn de slachtoffers op de luchthaven van Aruba beland. “De PAWA-vluchten zijn door Nederland geregeld; eigenlijk heb je een Nederlands paspoort nodig om zo een vliegtuig binnen te stappen. En dat hadden wij niet, maar we hebben onze situatie uitgelegd en kregen toen toegang.”
Op Aruba aangekomen waren de problemen nog niet verholpen. “We hadden USD nodig om naar Suriname terug te komen. Doordat mijn retourticket niet meer geldig was, heb ik geld moeten lenen om de ticket van USD 508 voor mij en mijn kinderen te betalen.” Het slachtoffer beweerde dat zo een situatie totaal onverwachts is als je ergens op vakantie gaat. “Je rekent niet erop dat je weer een ticket zal moeten betalen. Samen met de overige 5 gestrande Surinamers hebben we elkaar geholpen.” Uiteindelijk zijn ze in de ochtend van 15 september omstreeks 02:00 uur in Suriname aangekomen met de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij (SLM).
Het geëmotioneerde slachtoffer had nimmer gedacht dat een vakantietrip in een nachtmerrie zou uitmonden. “Ik heb in lange rijen moeten staan voor brood. Om terug te komen naar mijn land hebben mijn eigen mensen, waar ik elke maand belasting afdraag, niet eens kunnen helpen.” De hulpverleners van Aruba weten in welke situatie de slachtoffers verkeren en hebben alles snel afgehandeld voor hun gestrande landgenoten. “Maar dat kan ik helaas niet over Suriname zeggen.” Wat de grootste emotionele schade heeft veroorzaakt bij dit slachtoffer, is dat de Surinaamse regering “niets” heeft gedaan voor de eigen landgenoten. “Als ik op de regering moest wachten, was ik nog lang niet in Suriname. Als ze geen vliegtuig kunnen sturen moeten ze het duidelijk zeggen, dan zouden we ook niet op hen wachten. Er moet een verandering komen in deze meedogenloze leiders. Daarom zijn onze Surinamers zo ontevreden! We hebben geen vertrouwen meer in onze eigen nationaliteit!”, zei het slachtoffer met tranen in haar ogen.
KSR

error: Kopiëren mag niet!