“Wij kunnen bijna zeggen dat ons gezondheidssysteem niets voorstelt. Het is een gegroeid systeem waarbij de sterken overleven en de zwakken het mogen bekijken.” Dit concludeert parlementariër Jennifer Vreedzaam onlangs met haar spreekbeurt in het parlement.
Het is volgens Vreedzaam ‘juist het streven van de president, vandaar het sociaal contract, om de zwakken te beschermen en te versterken’. “Daarom moeten wij ook het gezondheidssysteem verbeteren. Het staat vol van misbruik en verspillingen. En de minister bevestigt dit. Minder geld gaat naar de ziekenhuizen en meer naar de specialisten en artsen: een money making machine”, stelt de politica.
Het volk moet volgens Vreedzaam ‘weten wat er gebeurt en waar haar geld naar toe gaat’. De minister heeft in het parlement ook gezegd, dat deze problemen er al eerder waren, maar gemaskeerd. Zij presenteerde een beeld van de inkomsten van de specialisten. Blijkbaar zijn er veel specialisten bij de staatsziekenhuizen in loondienst. Daarnaast is hun inkomsten gericht op andere verrichtingen. De specialisten houden ook consult waarbij de patiënt cash betaalt. Specialisten werken in particuliere ziekenhuizen en hebben individuele overeenkomsten.
Ook het beleid rond voorziening in medicatie laat veel te wensen over. Vreedzaam noemt de gezondheidszorg een ‘shopping mall’, waar een deel van de stakeholders gewoon kijkt naar waar zij geld kunnen maken.
Frauduleuze handelingen in de farmaceutische sector moeten worden ingedamd. Barrières die worden opgelegd om ook andere apothekers de kans te geven, moeten volgens haar worden verwijderd. Smokkelaars in de gezondheidzorg zijn een zorgpunt en moeten worden aangepakt. De toegankelijkheid van dure geneesmiddelen voor bijvoorbeeld kanker, zijn niet aanwezig. Al deze zaken dragen bij dat de financiering groter wordt. Het verdienmodel van artsen, specialisten en apothekers moet volgens Vreedzaam veranderen. De verdeling van de opbrengsten over het beloningsbudget voor de medische specialisten en de kosten van het ziekenhuis moeten onder een vergrootglas worden geplaatst. “Wij kunnen zeggen dat een ieder verantwoordelijk is voor zijn eigen geluk en dat het de overheid is die de verantwoordelijkheid draagt dat een ieder gelijke kansen krijgt bij het verwezenlijken van dat geluk. Dat is rechtvaardigheid. Maar als je nu ziek wordt, worden jouw kansen kleiner om dat geluk te verwezenlijken. Ziekte is dus onrechtvaardig. In een onrechtvaardig gezondheidssysteem hebben de zwakken geen kansen”, meent zij.
In een kleine samenleving als Suriname is solidariteit naar haar mening een ‘must’. “Het is onmenselijk om mensen in de steek te laten. De staat moet ervoor zorgen dat een ieder gebruik kan maken van de faciliteiten binnen het gezondheidssysteem. Maar natuurlijk moet rechtvaardigheid aanwezig zijn in jouw inborst”, aldus Vreedzaam.
Zij kreeg de volledige ondersteuning van haar collega Roche Hopkinson bij het onderwerp van solidariteit. Hopkinson meent dat het van belang is ‘dat wij met zijn allen, ongeacht waar van die sociale ladder men zich bevindt, samen een bijdrage leveren’. ‘Dit, opdat wij het met zijn allen goed kunnen hebben en richting welvaart en welzijn kunnen gaan.’ In dat kader is het volgens Hopkinson van belang om na te gaan in hoeverre de regering maatregelen kan treffen waarbij een ieder een beetje inlevert, om zijn medemens te helpen.
Kavish Ganesh
