“Het is inderdaad een democratisch recht om een partij te kiezen, maar het zijn de kiezers die dat uiteindelijk bepalen. Ook het overstappen van de ene naar de andere partij mag een ieder doen, maar binnen de politiek is het zo dat mensen zich vereenzelvigen met de grondbeginselen van een partij. En de grondbeginselen van de Vooruitstrevende Hervormingspartij (VHP) verschillen hemelsbreed met die van de Nationale Democratische Partij (NDP).” Dit zegt Riad Nurmohamed, hoogleraar tevens VHP-assembleelid, in gesprek met Dagblad Suriname ten aanzien van de waslijst aan redenen waarom de keus van politicus Sharmila Kalidien-Mansaram gevallen is op de NDP.
VHP versus NDP
Naar zeggen van Nurmohamed zijn de uitgangspunten van de VHP onder andere gebaseerd op democratie, behoorlijk bestuur en ontwikkeling. “De NDP heeft dat ook, maar in de praktijk werkt het juist omgekeerd. Zij zijn erop gericht om het volk te verscheuren. Zo is de NDP tegen de rechtstaat en democratie; ze houden van dictatuur. En dit is niet de cultuur van de VHP. Wij zijn geen partij die mensen vermoordt om doelen te bereiken. Wij bezitten normen en waarden. Iemand kiest voor een politieke partij op basis van de grondbeginselen, maar je stapt alleen over als je politiek hebzuchtig bent.” Nurmohamed vindt dat het overlopen nimmer bijdraagt aan de vergroting van het aanzien van de persoon, ongeacht welke filosofie men daaraan koppelt.
VHP bekroont slechts capabele kandidaten
De volksvertegenwoordiger vindt dat het een misvatting is dat jongeren en vrouwen een kans kunnen krijgen binnen de NDP. “De huidige NDP-voorzitter zal tot zijn dood blijven bij de NDP; niemand heeft een kans om de partij te leiden, noch de jongeren noch de vrouwen. Ze hebben zelfs nooit de kans gehad.” Nurmohamed beklemtoont dat dit binnen de VHP wel het geval is. “Binnen de VHP werkt bovendien een ieder. Pas wanneer ze de kennis en kunde hebben opgebouwd, mogen ze een positie innemen om het land te besturen.” De parlementariër merkt op dat het zeer opvallend is dat sommige politici een gebrek hebben aan werkervaring en de wetten en regelingen in het land niet machtig zijn. “Zo kan men zelfs een grafiek in het parlement niet eens beoordelen. Als december 1982 zich zal herhalen, zullen de jongeren van de NDP hiervoor verantwoordelijk worden gesteld.”
Loftuitingen van Mansaram
Mansaram zei in een verklaring dat de partijleider van de NDP een enorm charismatische leider is en erg down to earth is, en wiens leidinggevende kwaliteiten zeer boeiend zijn. Het is een groot raadsel waarom het gros van de samenleving deze ‘prachtige’ woorden tot nog toe niet heeft kunnen waarnemen bij de president. Niet alleen een enkeling moet namelijk een dergelijke ervaring hebben met de president, maar de totale bevolking van Suriname. Op 6 april jongstleden waren duizenden burgers naar het Onafhankelijkheidsplein getogen, waarbij jong en oud slechts één lied zongen: ‘Weg met Bouta!”. De ‘zeer complexe’ vraag die hieruit voortvloeit is, waarom een groot deel van het volk deze boeiende ervaring van Mansaram nog steeds niet heeft kunnen meemaken.
KSR
