Sharman haalde aan dat de minister verkeerde informatie zou hebben aangekondigd bij een bezoek aan de ICT Associatie, nadat zelfs de Surinaamse ICT-wereld werd uitgesloten voor deelname aan dit project. Dit was voor vicepresident Ashwin Adhin reden genoeg om in te springen. “Toevallig is IT ook mijn achtergrond. Ik wil niet eens erop ingaan. Hoe meer u gaat praten over technische zaken hoe dubieuzer het wordt. Maar als wij ongenuanceerd beschuldigingen doen als zou de minister nepinformatie gegeven hebben, wil ik vragen dat wij voorzichtig zijn”, zei de vicepresident. De parlementsvoorzitter attendeerde Sharman erop dat hij het bewijsmateriaal moet leveren op de beweringen die hij aankaart. Amzad Abdoel merkte op dat Sharman al enkele keren dubieuze handelingen heeft aangekaart dit project aangaande, zonder daartoe bewijs te hebben geleverd.
Het lid Chan Santohki vond dat Sharman onderbouwd had aangegeven welke documenten nog door de overheid moeten worden opgestuurd. “Als de vicepresident het woord vraagt, had ik verwacht dat dat hij de minister opbelt en de documenten die Sharman opnoemt, onmiddellijk laat opsturen naar het parlement”, aldus Santohki. De vp gaf aan dat DNA en regering niet op gespannen voet met elkaar moeten zijn. “U vraagt de informatie en u krijgt de informatie. Het gaat erom dat u alle ruimte heeft om in een vaste commissie rechtstreeks met de minister te communiceren”, zei Adhin. Rashied Doekhie haalde aan dat er een verschil is tussen informatie en bewijs. Als er geen bewijs geleverd wordt, stelt de informatie volgens hem ook niet veel voor. Waar de rest van het college echter niet van bewust was, was dat Sharman wel beschikte over bewijsmateriaal. Hij haalde twee documenten uit zijn stapel documenten op, om de regering erop te wijzen dat er al lang naar wordt gevraagd. Gezien de regering de informatie niet opstuurt, moest Sharman andere wegen bewandelen om aan de documenten te komen. “Het document dat de minister heeft opgestuurd, bevat andere informatie”, zegt Sharman aan de krant. Hij gaf de namen van de documenten door en zei dat de regering de documenten zelf moet indienen. De parlementariër leverde zijn bewijstukken niet in.
Sharman ging ook veel dieper in op het project. Over de financiering van dit project stelt de minister dat de zorgverzekeraars het zullen betalen. “Laten wij elkaar in de ogen aankijken. SZF is niet in staat om zijn dienstverleners op tijd te betalen. Bovendien heeft de vertegenwoordiger van Survam zich teruggetrokken uit het project”, zei Sharman. Hij merkte op dat dit project ook niet op de begroting is opgenomen. “De minister zou het geld van ergens moeten toveren”, voerde hij aan. Volgens Sharman heeft het ministerie nooit een gedegen onderzoek uitgevoerd naar welke ‘HIS’jes’ er bestaan in het veld. Het ministerie zou naar zijn oordeel gewoon deskundigen in de arm moeten hebben genomen, die moeten kijken welke aanpassingen kunnen worden gepleegd om te voldoen aan de tijd en de behoefte in het veld.
“In 2007 produceert een lokaal bedrijf een klein HIS voor het SZF. Dat werd geïmplementeerd en doorverkocht aan huisartsen. Uit recente informatie blijkt dat er nog 40 huisartsenpraktijken aangesloten zijn op het systeem. Hetzelfde bedrijf maakt ook voor de RGD een klein HIS in 2007. Het eerste HIS heeft US$ 1.3 miljoen gekost en het tweede SRD 500.000. Het HIS bij de RGD werd in de lade gestopt. De Medische Zending produceert ook een eigen HIS, mogelijk door hetzelfde bedrijf. In het veld maken actoren al hun eigen HIS. Het ministerie wil dus het wiel opnieuw uitvinden, produceren en door verkopen. De software bestaat er al. Het is een kwestie van implementeren”, aldus Sharman.
Kavish Ganesh
