Mahinder Sewgobind: “We kunnen onze boekhouding anytime aantonen”

“Wij hebben al anderhalf jaar geen subsidie ontvangen. Het is al geen gigantisch bedrag, want met de subsidie alleen kan er geen kindertehuis gerund worden. Met de subsidie konden wij slechts de vaste lasten betalen. De rest was afkomstig van donateurs, maar ook zij hebben nu financiële problemen. Dus nu zijn niet alleen de donaties afgenomen, maar ook de subsidie is helemaal uitgebleven”, stelt Mahinder Sewgobind, voorzitter van Stichting Maharshi Dayanand Kinderhuis, in gesprek met Dagblad Suriname. De voorzitter heeft onlangs te kennen geven niet meer in staat te zijn om het kindertehuis, dat inmiddels reeds 84 jaren bestaat, in stand te houden.
Naar zeggen van Sewgobind heeft dit kindertehuis eigen middelen moeten aanwenden om de periode van anderhalf jaar te overbruggen. “We hadden wat reserves en daarmee zijn we rondgekomen, maar de maat is nu vol!” Veelal de lokale bedrijven en particulieren gaven hun steun in de vorm van natura, terwijl de buitenlandse steun heel miniem te typeren is. “De broeders en zuster die in Nederland wonen, komen wel eens langs als ze op vakantie zijn. Zo komen er wel donaties binnen, maar niet dat er gesproken kan worden van grote en vaste donaties vanuit het buitenland.”
De overheid had indertijd een regeling getroffen, waarbij elk kind van een kindertehuis per dag in aanmerking komt voor een bepaald bedrag vanuit de overheid (subsidie). “Dit bedroeg per dag in 2015 SRD 17,50 per kind.” Maharshi Dayanand Kinderhuis vangt momenteel 40 kinderen op. “Dit betekent dat de subsidie voor 40 kinderen neerkomt op SRD 700 per kind. Per maand bedraagt dit SRD 21.000 en jaarlijks SRD 252.000.” Sewgobind is van mening dat deze SRD 17,50 voor elk kind anno 2017 compleet achterhaald is vanwege de verslechterde economische omstandigheden in het land. “Dit zou nu het dubbele moeten zijn. Alles is duur geworden.” De subsidie is vanaf 2016 niet meer uitbetaald.
Velen veronderstellen dat dit kindertehuis al die jaren zonder subsidie is rondgekomen. Sewgobind weerspreekt dergelijke opvattingen. “Al geruime tijd krijgen wij subsidie. We kunnen een kindertehuis niet alleen in natura runnen. We hebben ook geld nodig. Zo moeten we onder andere voor stroom, water, telefoon, kokkin en wachter betalen. Als een lamp bijvoorbeeld kapot gaat, moeten we het vervangen. Met 40 kinderen in een huis gaan vaker de toiletten en kranen kapot. Dit alles moet onderhouden worden.” Sewgobind heeft zijn boekhouding klaarliggen voor een eventuele inzage. “We kunnen onze boekhouding anytime aantonen. De overheid mag zijn inspecteurs sturen.”
KSR

error: Kopiëren mag niet!