“Kom geen feest vieren omdat je lid bent geworden van een transparante vereniging. Transparant zijn is geen bijzonderheid.” Zo reageert energiedeskundige Viren Ajodhia op de wijze waarop het ministerie van Natuurlijke Hulpbronnen omgaat met de realisatie van een voor haar belangrijke mijlpaal (lidmaatschap bij de ‘Extractive Industries Transparency Initiative’ (EITI)).
Hij wijst erop dat theorie en praktijk verschillend zijn. “Wat je met de mond belijdt, moet je ook in de praktijk brengen. Je kunt een slecht mens zijn, maar ook naar de kerk gaan. Die tori van die Skalians bijvoorbeeld is onduidelijk. Wat is er precies aan de hand? Eerst mocht men wel, dan niet, dan waren zij weg, dan waren de boten verankerd en nu zijn ze er weer op het meer”, illustreert hij. Het EITI biedt het publiek kennis over de extractieve industrie. Informatie gepubliceerd onder de EITI wordt gebruikt door beleidsmakers, investeerders, regeringen, actoren binnen het maatschappelijk middenveld, academici, journalisten en anderen om de sector te begrijpen. De implementatie van EITI kan multinationale mijnbouwbedrijven een duidelijk signaal geven dat de overheid een stabiele en transparante bedrijfsomgeving wil hebben. Elk land, dat zich geloofwaardig kan committeren aan de internationale standaarden in het beheer van natuurlijke hulpbronnen, kan zich onderscheiden van andere landen als een aantrekkelijke bestemming voor minerale investeringen.
Transparantie moet zelfsprekend zijn
Het is naar Ajodhia zijn oordeel leuk om lid te worden van een organisatie, die transparantie nastreeft, maar de overheid dient ook bij voorbaat zodanig te handelen, dat de samenleving niet in ongewisse blijft. Transparantie nastreven hoeft dus ook zonder deel te zijn van zo een organisatie (ondanks er wordt uitgekeken naar internationaal deskundige ondersteuning). Niet alleen in de mijnbouw, maar in alle sectoren waar het volk de eigenaar van is, zou men volgens Ajodhia transparant moeten zijn. “Alle mineralen zijn eigendom van het volk. Het is geen eigendom van een toevallige regering. Zij beheren het namens ons. Als wij vragen dat het goed wordt gebruikt, moet transparantie niet worden gezien als een wens. Het moet van zelfsprekend zijn”, legt hij uit. Transparantie betekent simpel gezegd het mogen kijken naar de operaties. De eis is dat elk beleid, dat door elke regering op elk gebied wordt uitgevoerd, aan het volk wordt verantwoord.
“Het zijn onze spullen waar zij mee bezig zijn. De verantwoording moet aan het volk worden gegeven. Zeg ons wie allemaal concessies hebben? Wat is de vervuiling die de concessies teweeg brengen? Welk bos wordt opengekapt? Welke bomen worden gehakt?”, aldus Ajodhia.
Kavish Ganesh
