En groep Cubanen stond sinds afgelopen donderdag voor het gebouw van het Surinaams Rodekruis (SRK). De groep is ruim 7 maanden terug via Guyana naar Suriname gekomen om ‘politiek asiel’ aan te vragen. “Wij zijn van Cuba vertrokken vanwege de politieke situatie in het land. Wij kunnen in Cuba niet protesteren. Wij worden in de gevangenis gestopt als wij dat doen”, vertelt Ailin Castro Llorens, die met haar gezin naar Suriname is gekomen. De 16 Cubanen, waaronder 4 kinderen, kloppen volgens hun zeggen al ruim 7 maanden aan de deur van het SRK. “SRK is voor de enige organisatie die ons hulp zou kunnen bieden. Wij wensen bescherming van de Surinaamse overheid. Wij hebben documenten van het SRK, maar de Surinaamse autoriteiten accepteren de documenten niet”, stelt Castro Llorens. Deze groep Cubanen vreest dat de steeds groeiende vriendschapsbanden tussen Suriname en Cuba op termijn voor hen ook problemen zal opleveren. Dan nog kiest de groep ervoor om in Suriname te blijven. “Wij willen niet terug naar Cuba. Wij voelen ons niet veilig in Cuba. Wij kunnen werken. Als wij onderdak en huisvesting vinden, kunnen wij het overleven. Wij kunnen als normale mensen leven”, aldus Castro Llorens.
Status van ‘vluchteling’
Het SRK heeft een overeenkomst met de United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR) om dit soort gevallen te registreren en vervolgens een proces op te starten om de mensen een status te doen verkrijgen van ‘vluchtelingen’. Humphrey Blinker, hoofd afdeling Disaster Management bij het SRK, gaf aan dat het inderdaad gaat om mensen die om tot nu toe onbekende redenen gevlucht zijn uit hun land. “De enige taak van het SRK is om deze mensen te registreren en te assisteren bij het invullen van een document. Dit document wordt opgestuurd naar de UNHCR (in Washington). Daar begint het proces van onderzoek. Onderzoek omdat iedereen natuurlijk naar jou land kan komen om een vluchtelingenstatus te verkrijgen. Na het onderzoek krijgt men een certificaat van verblijf in het land, volgens de VN conventies die Suriname getekend heeft”, stelt Blinker. UNHCR zal in Cuba onderzoek verrichten op basis van de informatie die de asielzoekers hebben opgegeven. Dit proces kan maanden in beslag nemen. Op dit moment gaat het bij de Cubanen erom dat het proces te lang duurt.
Volgens Blinker heeft dit echter niets te maken met het SRK. Aan de andere kant is de vluchtelingenkwestie voor de Surinaamse samenleving ook een nieuw vraagstuk, dat betere regulering vergt. SRK is momenteel in overleg met de overheid over het proces. “Wij zijn bij elkaar geweest om te praten over hoe wij het proces in Suriname kunnen versnellen en vergemakkelijken. Dit, zodat in de periode dat de mensen hier zijn, zij het zo goed als mogelijk hebben. Meer dan dat kunnen wij niet doen”, aldus Blinker. Aangezien het terrein van de SRK een neutraal terrein is, worden de Cubanen ook niet gehinderd om hun misnoegen te uiten.
Volgens het Vluchtelingenverdrag is een vluchteling iemand die in zijn thuisland gegronde vrees heeft voor vervolging. Die persoon krijgt in eigen land geen bescherming tegen deze vervolging. Redenen voor vervolging kunnen zijn de godsdienst van de vluchteling, de politieke overtuiging van de vluchteling, de seksuele voorkeur van de vluchteling en het behoren tot een bepaalde etnische of sociale groep. Niet iedere asielzoeker hoeft een vluchteling te zijn volgens de definitie van het Vluchtelingenverdrag. Een asielzoeker is iemand die een ander land om bescherming vraagt door een asielverzoek in te dienen. Het land waar asiel wordt gevraagd, gaat dan na of de asielzoeker valt onder het Vluchtelingenverdrag.
Kavish Ganesh
