Op de avond van maandag 5 juni vond op de hoek van de Langatabikistraat en de Toevluchtweg een aanrijding plaats tussen twee voertuigen. Een daarvan was een taxivoertuig. De inzittende passagier van de taxi had blijkens de conclusie van de politie reden om een arts te bezoeken. Thuis aangekomen, werd de vader van de passagier hiervan op de hoogte gesteld.
De politie gaf de passagier een document (visum) om daarmee een arts te bezoeken. “Met het Academisch Ziekenhuis contact opgenomen, werd ons meegedeeld dat wij zelf voor de kosten moeten opdraaien”, stelt de vader van het slachtoffer. Na ettelijke keren met het taxibedrijf contact opgenomen te hebben werd de vader meegedeeld dat het bedrijf met maximaal SRD 100 kan inkomen. Er werd aangeboden om de passagier op te halen en naar het ziekenhuis te vervoeren. Dat zou geschieden tegen 21.00 uur in de avond, terwijl het vervoer pas tegen 00.30 uur arriveerde.
“Ik weet niet wat er gedaan moet worden in zo een situatie, maar ik stuur mijn dochter in ieder geval niet tegen deze tijd op zo een manier weg. Mijn dochter is niet meer geweest naar het ziekenhuis”, stelt de gebelgde vader. De vader gaf aan op dat moment voor zowel de drempelkosten als voor eventuele medicijnen niet te kunnen opdraaien.
De dag erna bleek dat de zaak onderling wel werd beslecht tussen beide partijen. Echter is opmerkelijk dat deze situatie zich ook kan voordoen in ergere vormen. Wat als iemand anders voor zichzelf de zaak niet zou kunnen beslechten? Erger nog, zou het ook kunnen dat de passagier dringend medische behandeling nodig heeft en een beroep moet doen op zijn/haar eigen verzekering of zelf voor de kosten moet opdraaien, terwijl het taxibedrijf of chauffeur aansprakelijk zou moeten worden gesteld. Natuurlijk dient een ieder, zoals de wetgeving dat voorschrijft, verzekerd te zijn, maar degenen die aansprakelijk zijn, dienen ook de aansprakelijkheid in rekening te worden gebracht.
Regulering taxiwereld
Als het taxibedrijf verzekerd was, zal volgens de vader uiteindelijk moeten blijken. Het aanbieden van een SRD 100 en een rit naar het ziekenhuis zou duidelijke tekenen kunnen zijn van het ontbreken van een verzekering. Een reden voor ontstaan van deze situatie wordt gezocht in de liberale taxiwereld. De overheid heeft in beginsel geen houvast op deze markt. De taxibedrijven zijn niet vergunningplichtig. Dit betekent dat er ook geen vergunningsvoorschriften zijn, waaruit zou voortvloeien een verplichting om zowel de uitvoering als de passagier te verzekeren. Taxibedrijven die hun passagiers momenteel verzekeren, doen dit dus vrijwillig.
Concept Taxiwet
Vanwege globalisering en liberalisering vinden sommigen dat het vergunningenstelsel moet worden afgebouwd óf vereenvoudigd. Als het gaat om bepaalde bedrijfsmatige activiteiten dient de Staat echter zaken in de gaten houden, om na te gaan of die verlopen zoals de overheid dat wenst. Uit het concept van de zogenoemde ‘Taxiwet” blijkt dat er wel voor gekozen zou worden om een vergunningenstelsel te hebben, waarbij vergunningen onder bepaalde voorwaarden verstrekt worden voor zulke operaties.
De beoogde doelen van deze Taxiwet zijn uiteenlopend. Het gaat ten eerste om het ordenen van de groei in het taxiwezen vanuit een beleidsmatig oogpunt. Hierbij kan gedacht worden aan onder andere het creëren van een betere prijs-kwaliteitverhouding en streven naar een verantwoord taxiwezen in Suriname, middels wetgeving. Vervolgens is de gedachtegang om zowel de klant/taxigebruiker, als de taxichauffeur te beschermen. Middels de Taxiwet zou de dienstverlening kunnen worden verbeterd. Hierbij is van eminent belang het beschermen van vooral de klanten, omdat zij in de relatie klant – taxi, de zwakke partij zijn. Opgemerkt moet worden dat de Taxiwet al ruim 5 jaren in concept gereed staat, maar tot heden geen aandacht krijgt van de autoriteiten.
Kavish Ganesh
