Hanoeman: “We hebben geen riemen meer om te roeien!”
De subsidie voor de bijzondere scholen is nog steeds een onopgeloste kwestie. “Niet alleen binnen het onderwijs is dit het geval, maar ook bij de diverse instellingen/stichtingen, met alle gevolgen van dien. Momenteel is er reeds een achterstand van 1½ jaar voor Scholengemeenschap Arya Dewaker. Onze kas is helemaal leeg! We hebben geen riemen meer om te roeien! Als de subsidie binnen dit kwartaal niet gestort wordt, zal de Scholengemeenschap Arya Dewaker per 1 oktober de deuren niet kunnen openen!” Dit zegt Soenderpersad Hanoeman, secretaris van het stichtingsbestuur van Scholengemeenschap Arya Dewaker tevens pedagoog-onderwijskundige. Volgens Hanoeman bedraagt de jaarlijkse subsidie van de overheid aan de bijzondere dienst (gemeentescholen) SRD 7 miljoen, waarvan de Scholengemeenschap Arya Dewaker aanspraak maakt op ongeveer SRD 300.000. In het tweede kwartaal van 2016 heeft dit instituut voor de laatste keer subsidie ontvangen.
Het ligt in de bedoeling dat de subsidies jaarlijks gestort worden door de overheid. “Nadat het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (MinOWC) de subsidie heeft goedgekeurd, is het de taak van het ministerie van Financiën om de uitbetaling te verrichten.” Hanoeman vindt dat MinOWC de verantwoordelijkheid moet tonen om de uitbetalingen ook daadwerkelijk voortgang te laten vinden. “Ik heb al meerdere malen een gesprek aangevraagd om de onderwijsminister hiervan op de hoogte te stellen, maar ik heb nog steeds geen antwoord gekregen.” De onderwijskundige vindt het een kwalijke zaak dat de onderwijsminister tot nog toe geen luisterend oor heeft geboden. “Als wij problemen hebben in dit land moeten wij toch bij de onderwijsminister terecht kunnen?” Onlangs heeft de financiënminister gezegd dat er voldoende financiële middelen aanwezig zijn om de lonen en dergelijke te betalen. Het is dus een ‘raadsel’ waarom de subsidie is uitgebleven.
De subsidie is essentieel voor het in stand houden van de scholen. Zo dient het onder andere voor het bekostigen van de nutsvoorzieningen. Daarnaast wordt het eveneens gebruikt voor het lesmateriaal van de scholieren en het renoveren van de scholen. “De studieboeken die niet meer bruikbaar zijn, worden voor de leerlingen gekopieerd. We kopen ook meubilair, want dit krijgen we niet van de overheid.” Desondanks is er vaak het verwijt dat de scholieren zelf moeten kopiëren of een financiële bijdrage moeten leveren voor examens en dergelijke. “Inderdaad, we doen onze uiterste best om dat niet te doen, maar nu er geen geld meer is, wordt er een beroep gedaan op de ouders. Anders lukt het niet om de scholen draaiende te houden.”
KSR
