Landbouwers hebben de kleine regentijd mee, de landbouwgewassen gedijen goed vanwege de ideale weersomstandigheden, maar de boer boert niet echt. Zakelijk staat hij er beroerd voor. De gewassen (kouseband SRD 1, amsoi SRD 1,50 per bos) brengen onvoldoende op om er een broodje aan te verdienen. De boeren, de opkopers en de marktverkopers kunnen de stijgende productie- en de kosten van levensonderhoud niet verhalen op de consument, zoals dat bijvoorbeeld het geval is bij de prijs van sardien, die gelijke tred houdt met de koersontwikkeling.
Management de zwakste poot van de Centrale Markt
Bij een kijkje op de Centrale Markt van Paramaribo was het voor Dagblad Suriname waarneembaar dat er niet voldaan wordt aan de minimale eisen, die aan een openbare markt gesteld kunnen worden. “Management is door de jaren heen de zwakste poot van de markt. Het meest schrijnende zijn de staat van onderhoud en de schoonmaak van de marktplaats. Er speelt een slepende kwestie van betaling van bedrijven en ondernemers die belast waren met de schoonmaak. Die werden steeds weer aan de kant gezet vanwege protest tegen maandenlange achterstalligheid in de betaling. Zo is het vaker aan toegegaan met schoonmaakploegen, want van bedrijven kan er niet worden gesproken. De marktplaats wordt thans schoongemaakt door arbeiders die geen weet hebben van schoonmaak van een markt. Met een bezem zwaaien en wassen met emmers water is bij lange na niet voldoende om de markt schoon te krijgen en te houden. Vanwege de precaire situatie is het gebruik van schoonmaak en reinigingsmiddelen haast onmogelijk geworden. Was het zo dat ratten en ander ongedierte regelmatig werden bestreden, deze behandeling heeft al een paar jaar niet plaatsgevonden, de markt is een grote ‘soro’.”
HD