Gisteren heb ik een plantje gekocht bij een plantjesverkoper die aan huis verkocht. Hij zit in de vijfde klas van de lagere school. Ik was verrast door het enthousiasme waarmee hij zijn plantjes verkoopt. In vijf minuten heb ik alle informatie over hoe hij heet, waar hij woont, hoeveel broers en zussen hij heeft, of zijn vader en moeder werken enz. Zien die ouders niet hoe gevaarlijk het is, je kind zo los te laten op straat, op de fiets, behoorlijke afstanden afleggend, om plantjes voor SRD 3,50 te verkopen. Met zo een enthousiasme riep hij nog wanneer hij weer kan langs komen met plantjes. Alsof ik elke dag plantjes ga kopen. Vandaag heb ik weer een plantje gekocht. Ik kan het gewoon niet aanzien om een kind op straat te zien, zo zijn best doet om geld te verdienen voor ouders die bezig zijn nog een hele bundel andere kinderen te verzorgen. Als ik dat kind zie wil ik bijna alle plantjes kopen zodat hij veilig naar huis kan. Ik griezel bij de gedachte wat er allemaal gebeuren kan terwijl dit kind zoveel straten af gaat rijden om de vijf plantjes die hij in zijn bak heeft voor 3, 50 of de duurdere voor SRD 5 te verkopen. Houden deze mensen wel van hun kinderen? Of zijn kinderen gewoon wezentjes die er gewoon vanzelf uit komen?
Kinderen kunnen zichzelf niet opvoeden. Ze hebben aandacht en zorg nodig van een volwassene. In mijn zienswijze zouden scholen een veel grotere rol kunnen gaan spelen in het opvoeden van de ouders. Ja de ouders. Bijvoorbeeld verplichte bijeenkomsten organiseren: een basiscursus opvoeden voor ouders. Ouders willen wel dat hun kind het goed doet op school, maar hoe bereik je dit. Ouders klagen over slecht onderwijs, wij bieden nu bijlessen aan. Ja, waar zijn de kinderen? De schoolleiders zouden de leerkrachten kunnen opvoeden, zodat ze geen tjoeries meer maken in de klas. Zodat ze hun uitlegvaardigheden, didactische vaardigheden, een beetje kunnen opkrikken. Ik bedoel, als een juf tegen een kind uit de eerste klas zegt; als je de volgende keer huilt ga je zien….Nou wat vindt u daarvan? Als ik het goed heb begrepen op de laatste oudermiddag, moeten leerkrachten van de lagere school nu zelf een combinatie gaan maken van de oude en nieuwe taal en reken methode? Dat is volgens mij Onderwijs ontwerpen, een van mijn mastervakken Onderwijswetenschappen. Hoe kan men verwachten dat de doorsnee leerkracht dat kan? IK snap het NIET.
Stichting Edumax, Ontwikkeling en Advies wil Suriname vooruit helpen door haar kennis in te zetten voor projectontwikkeling en gericht advies. Deze stichting is opgericht door Vazra Ramgoelam, Bachelor of Education, zij is bezig haar Master of science in Onderwijswetenschappen af te ronden aan de Open Universiteit. Mail mij: [email protected]
