‘De raadsadviseurs heten die gabbers.’ Dit zegt de politicus Badrisein Sital over de hooggeplaatste raadsadviseurs op het kabinet van president Desi Bouterse om het onderwijs in goede banen te leiden. Integendeel blijkt dat het onderwijs maar steeds de slechte kant opgaat, waarbij er beslist geen goede vooruitzichten in het vizier zijn. ‘Er is totaal geen enkel gezag’, aldus Sital die openlijk zijn kritiek uit over de raadsadviseurs die president Bouterse heeft ingesteld om hem van wijze adviezen te voorzien. ‘Ik houd mijn hart vast’, zegt Sital wanneer hij de problematiek van de staking van de leerkrachten die al de tiende dag ingaat, in ogenschouw neemt. ‘Een heel ingewikkelde kwestie’, verzucht hij. Een structurele oplossing vanuit de zijde van de overheid ziet hij voorlopig niet zitten. Het kan dat de stakende leerkrachten vanwege een ‘zoetige reden’ wederom voor de klas gaan staan. Maar een daadwerkelijke oplossing waarvoor zij in actie zijn, hier gelooft Sital helemaal niet in. ‘Vooral gelet de feitelijkheid dat regering Bouterse geen uitblinker is in het nakomen van beloftes.’
Onderwijsminister is ‘Rambo’
De politicus memoreert dat het onderwijs al niet hoog aangeschreven staat in Suriname. Dan nog zitten zowel de leerlingen als de leerkrachten opgezadeld met een onderwijsminister die zichzelf ‘Rambo’ noemt. ‘Hij is minister van een educatieministerie, dan gaat hij zichzelf op deze wijze presenteren’, keurt Sital het gedrag van de onderwijsminister ten zeerste af. ‘Hij is de hoofdstuurder in het opvoedkundig gebeuren.’ Sital keurt de agressie van Peneux af.
Politiek bemoeilijkt de strijd
Volgens Sital moet de vakbondsvoorzitter heel voorzichtig omgaan met de inmenging van de oppositionele partijen aan de acties. Het gevaar bestaat dat goedlopende acties gaan dreigen te verdampen door de inmenging van de politieke partijen. ‘Waarom is de politiek niet al de tweede dag begonnen met ondersteuning’, oppert hij. Maar deze dagen werden gebruikt om de kat uit de boom te kijken of het de bondsvoorzitter wel lukt om een grote massa op de been te brengen. Binnen een week tijd was wel hiervan sprake, waarna direct de oppositie ingreep en aangaf ondersteuning te bieden. Sital legt de vinger op de zere plek door aan te wijzen dat de vakbondsvoorzitter uiteindelijk ‘de lead’ moet hebben en geen enkele politieke organisatie. Anders zal zich een situatie ontstaan van ‘door de mist zie je de bomen niet meer’. En hier zullen de belangen van de stakende leerkrachten beslist niet beter van worden. Volgens Sital is het meer dan duidelijk dat elke oppositionele en buitenpolitieke organisatie elk actie of protestdemonstratie zal aangrijpen om er politieke munt uit te slaan. Deze politieke partijen hebben ook hun politieke geschiedenis, memoreert hij.
Sital benieuwd naar uitkomst politiek
Sital is er heel benieuwd naar hoeveel massa de politieke organisaties op de been gaan kunnen brengen. De politiek zou dit op eigen kracht moeten doen in de kwestie van Alcoa waarbij het parlement totaal miskend is. Dit punt zou volgens Sital als voer moeten dienen voor de oppositie om massa te verzamelen en op straat te gaan protesteren. Dat de politiek haar ondersteuning biedt aan de staking, hier plaatst Sital ook vraagtekens achter of afgevaardigden van de politieke partijen ook gaan bijzitten bij de formele gesprekken die de regering voert met de vakbond. ‘Gaan zij ook handelingsbevoegdheid hebben? Hoewel de politiek de acties wel of niet ondersteunt, het blijft een feit dat de schoolgaande kinderen de grootste schadelijders zijn’, betreurt Sital.
Asha Gajadien-Bhagwat