Ook qua werkgelegenheid heeft de overheid een zeer solidaire houding tegenover de LGBT’ers. Zo komen de rechten van de LGBT-personen sterk tot uiting op onder andere het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, welke onder leiding staat van Robert Peneux. Tijdens de protestmanifestaties van de Bond van Leraren (BvL) en de Alliantie van Leerkrachten in Suriname (ALS) werd deze minister zelfs aangeroepen met ‘Roberta’. “Je zal gay moeten zijn of je zal jezelf als zodanig moeten voordoen om een werk te vinden bij de overheid, en vooral op ‘bepaalde’ ministeries.
Ik heb alle respect voor hen die gay zijn, echter door de sociaaleconomische omstandigheden geven veel meer mannen zich uit als gay, terwijl ze dat niet eens zijn. Dit zijn de ‘namaak’ gays”, zegt Rozenblad tegenover Dagblad Suriname. Rozenblad beklemtoont dat hij absoluut geen issues heeft met homoseksuelen; deze situatie is anno 2017 de realiteit geworden. “Doordat mensen moeten overleven, plegen ze handelingen die in hun straatje passen.” Volgens Rozenblad zijn er twee soorten gays te onderscheiden: de vrouwelijke en de mannelijke. Bij het vrouwelijke type kan men meteen zien dat het een gay betreft. Echter ligt dit bij het mannelijke type anders, omdat zo een gay zich als een normale man gedraagt: de zogenaamde ‘undercover’ gay. Ze zijn in de meeste gevallen biseksuelen, weet Rozenblad.
Deze ontwikkelingen zijn funest voor Suriname. Om het hoofd boven water te kunnen houden, moet men zelfs ‘deze wegen’ bewandelen om te overleven. De sociale druk die er op de man gelegd wordt om centjes in huis te brengen, is ook een reden waardoor men meedoet aan deze trend. Het wordt zelf beschouwd als een ‘carrièrestap’ voor de man. Het is absoluut geen catastrofe als men LGBT’ers wil werven voor bepaalde functies, echter is het wel van belang dat de kandidaten capabel zijn, zodat de complexe knelpunten in het land niet escaleren, maar er oplossingen komen.
KSR
