“Seti Sranan kijkt tevreden terug op 2016. Het was het jaar van de wedergeboorte van het politiek activisme in Suriname. Er is binnen Seti Sranan hierover van gedachten gewisseld. De conclusie was dat er behoefte is aan een nieuwe politieke coalitie met een nieuwe visie voor Suriname. De strijd gaat om meer dan alleen het wegwerken van dit rampzalige NDP-regiem. Het is tijd voor een andere aanpak van de strijd tegen het corrupte regiem. Waar het accent tot nu toe lag op mobilisatie van de publieke opinie en demonstraties, zal het nu moeten worden verlegd naar het opbouwen van nieuwe politieke structuren en samenwerkingsverbanden. Gebleken is dat de publieke opinie op zich niet genoeg is om het corrupte regiem naar huis te sturen. Hoeveel meer moet er nog op social media gezegd en geschreven worden, hoeveel ingezonden stukken in dagbladen zijn er nog meer nodig voordat er verandering komt?”, aldus voorzitter Wim Bakker van het maatschappelijk platform Seti Sranan.
NPS, SPA en DA’91 moeten worden opgeheven
Bakker is de mening toegedaan dat politieke partijen tot nu toe weinig steun hebben gegeven aan de protestbeweging. Vertegenwoordigers van ‘Wij zijn Moe’ en het ‘Burgercollectief’ hebben in 2016 gesprekken gevoerd met de politieke partijen en met de vakbeweging, maar deze hebben niet geleid tot een gezamenlijke actie. Volgens hem moet de protestbeweging worden geconsolideerd in de vorm van een nieuwe politieke coalitie. “Alle kleine politieke partijen zoals de NPS, SPA en DA91 en andere partijen zouden zichzelf moeten opheffen om samen met de vakbeweging en maatschappelijke groepen iets geheel nieuws te maken. Het programma van dat nieuw ding moet in overleg met belangengroepen en organisaties worden opgesteld. Intellectuelen van de verschillende partijen zouden reeds vroeg in 2017 bij elkaar moeten komen om aftastende besprekingen te beginnen. Dat nieuw ding moet een moderne, progressieve, op emancipatie gerichte politieke entiteit zijn.’
Parlement is stempelkussen van president
Volgens politiek activist Bakker verwachten economen dat het in 2017 financieel nog slechter zal gaan dan in 2016. “Het is aannemelijk dat dit gepaard zal gaan met een nieuwe golf van demonstraties en stakingen. Het is niet te verwachten dat de parlementaire oppositie van VHP, PL, NPS en Abop iets zullen kunnen doen aan de situatie. Er zal dus gekeken moeten worden naar buitenparlementaire acties. Voor het jaar 2017 is de belangrijkste uitdaging de organisatie van een sterke buitenparlementaire oppositie. Sinds het parlement door de dictatuur van de NDP-meerderheid is gereduceerd tot een stempelkussen van de president, heeft parlementaire oppositie weinig zin meer.”
Nieuwe structuren en samenwerkingsverbanden
Er zijn bewegingen in het politieke veld die gaan in de richting van een nieuwe aanpak in 2017. De VHP wil praten met de vakbeweging. Binnen de vakbeweging wil men praten over een alternatief politiek programma voor het afzetten van het NDP-regiem. Bakker: “De nieuwe coalitie waarover Seti Sranan het heeft, is niet als die we gewend zijn. Seti Sranan heeft het niet over iets dat op buitenplaatsen in Saramacca of Commewijne gemaakt wordt door partijtoppers. Seti Sranan heeft het over een nationaal congres, waarin delegaties van de constituerende organisaties met hun eisen komen en in onderling overleg bepalen wat het gezamenlijke programma wordt.”
Ego’s en tradities
Volgens Bakker heeft Seti Sranan in 2016 het idee van een nieuwe politieke entiteit geïntroduceerd bij gesprekken met kaders van NPS, DA91, SPA en DRS. Bij de kaders in de tweede lijn was er een goede respons op deze gedachte. Een hoogstaand kaderlid en ex-minister van de NPS heeft letterlijk gezegd dat alleen een dergelijke nieuwe entiteit hem zou kunnen motiveren weer actief te worden. Zowel binnen de NPS als de SPA zijn er jonge kaders die balen van gebrek aan vernieuwing en doorstroming. Terwijl de middenkaders een nieuwe entiteit wel zien zitten, stuit het idee op weerstand bij de gevestigde machten in de partijen. De welwillende kaders verwachten niet veel van de haalbaarheid van een nieuwe politieke entiteit. De ego’s van de voorzitters en tradities zijn de grootste obstakels, wordt gezegd.
HD
