Bidiawatie Hoeblal van de masteropleiding Nederlandse Taal en Cultuur is afgestudeerd aan de Anton De Kom Universiteit. Hoeblal heeft op donderdag 22 december haar afstudeerthesis, waarin zij praat over taalvaardigheidsonderwijs in een meertalige samenleving, met goed gevolg verdedigd. Binnen dit onderzoek heeft zij de manier waarop kinderen met een andere moedertaal dan het Nederlands omgaan, bestudeerd en hoe zij deze beter kunnen leren zij het expliciet of impliciet. Uit het onderzoek is gebleken dat de kinderen de taal het best leren als het impliciet wordt onderwezen. Daaronder wordt verstaan dus taakgerichte aanpak. “De aanleiding voor dit onderzoek is geweest dat in ons onderwijs kinderen met een lage taalvaardigheid voorkomen. Wanneer taal een barrière is, krijg men alle soorten problemen. Een van deze problemen is dat kinderen kunnen uitvallen. Om dit probleem dus aan te pakken, heb ik dit onderzoek gedaan”, zegt Hoeblal.
Met het verkregen inzicht wordt bijgedragen aan de vormgeving van effectief taalvaardigheidsonderwijs om kinderen die van huis uit weinig kansen hebben via het onderwijs, die kansen te bieden. Het blijkt steeds weer dat kinderen uit lagere sociale klassen weinig kans hebben in het onderwijs. Vandaar dat de centrale vraag van dit onderzoek gericht was op welke manier de instructiewijze kan leiden tot bevordering van taalvaardigheid bij kinderen in het bijzonder kinderen met een lage sociale herkomst. Het belangrijkste onderzoeksveld op het gebied van taalwerving, meertaligheid en de instructiewijzen zijn onder andere beschreven. Ook onderwijsgevenden ervaren dat kinderen veelal pas in contact komen met de Nederlandse taal wanneer zij op school komen. Bovendien wordt er van ze verwacht dat ze zich eveneens in het Nederlands uitten. Het gaat hier om het volgen van en reageren op instructies van de leerkracht als uit schoolboeken, die eveneens in het Nederlands staan opgesteld. Suriname is een meertalige multiculturele samenleving. Hoeblal geeft aan het onderzoek op twee basisscholen gedaan te hebben waarbij een groep de experimentele groep was en de andere de controlegroep. “Een groep heeft taakgerichte lessen gekregen en de controlegroep heeft de lessen verzorgd gekregen zoals die traditioneel plaatsvindt. Uit het experiment is gebleken dat wanneer we taakgericht lessen geven, de kinderen sneller vooruit gaan. Wat de overheid zou kunnen doen, is op de eerste plaats taalbeleid ontwikkelen. Er moet onder andere gekeken worden hoe de moedertaal van de verschillende groepen kinderen geïntegreerd kunnen worden in het onderwijs. Zij mogen bij wijze van spreken hun eigen taal niet spreken, maar als dat wel zou mogen, zou dat een ieder helpen.” Volgens Hoeblal is taalbeleid één van de zaken. Verder zal er gekeken moeten worden hoe men de meertaligheid daarin incorporeert. De volgende stap is om een zodanige taalmethode te ontwikkelen dat die ook aan bod komt. Hoeblal heeft met het afronden van haar studie en thesis de graad van master of linguistics in Nederlands behaald.
