Onlangs heeft het ministerie van Binnenlandse Zaken (Biza) een mini wandelloop georganiseerd in het kader van de 16 Days of Activism Against Gender Based Violence. Hiermee geeft het ministerie aan dat er een eind gemaakt moet worden aan geweld tegen vrouwen. In dit verband heeft Biza diverse activiteiten ontplooid, waaronder het trainen van geestelijken.
De vrouw is geen eigendom
Minouche Bromet, voorzitter van het Vrouwen Parlement Forum (VPF), zegt desgevraagd aan Dagblad Suriname dat de orange day zoals Biza het typeert, een internationaal karakter heeft dat uitgeroepen is in 2015. Volgens Bromet komt geweld tegen vrouwen meer in de relationele sfeer voor. “De vrouw wordt vaak slachtoffer van partnergeweld.” In Suriname is men, naar zeggen van Bromet, nog steeds niet tot het besef gekomen dat de vrouw geen eigendom is. Echter komt de verandering in het denken niet onmiddellijk. Dat is iets wat niet alleen met de awareness van Biza tot stand gebracht kan worden. “Kerkgemeenschappen en niet-gouvernementele organisaties (NGO) moeten ook bij betrokken worden.” Daarom is het initiatief van Biza toe te juichen, aangezien er reeds een aanvang is gemaakt om geestelijken te trainen. “Geestelijken hebben een bepaald gezag en zijn daarom heel geschikt om slachtoffers te begeleiden.”
Bromet stelt dat de grondwet van Suriname gelijke rechten biedt aan zowel mannen als vrouwen. Echter komt dit in de praktijk niet volledig tot uiting. “Een simpel voorbeeld is de salariëring. Mannen verdienen (voor hetzelfde werk) nog steeds meer dan vrouwen. Ook topposities worden vaak toebedeeld aan de man. Dit is niet alleen in Suriname het geval, maar mondiaal.” De denkwijze van de samenleving is niet van dien aard dat de vrouw anno 2016 evenveel rechten heeft als een man. “Dit komt doordat de vrouw een bepaalde zorgtaak heeft met betrekking tot het gezinsleven. Hierdoor is zij in sommige gevallen, bijvoorbeeld bij een zwangerschap, niet in staat haar reguliere werkzaamheden voort te zetten. Hierdoor kan de vrouw niet op hetzelfde niveau en met dezelfde tempo carrière maken, in vergelijking met de man.” Bromet vindt dat deze reproductieve rechten en plichten van de vrouw alom bekend zijn. “En juist daarom zouden wij hierop moeten inspelen. Een vrouw moet evenveel rechten hebben om een carrière na te streven”, aldus Bromet.
