Het onderwijssysteem heeft onlangs veel kritiek te verduren gehad over de leermethode en de wijze van kennisoverdracht door de leerkrachten. Echter is dit niet het enige knelpunt. Waar men ook zou moeten stilstaan, is de wijze van toetsen en beoordelen. Dit stelt Jack Mohanlal, leraar Natuurkunde. Indertijd heeft hij zich ook beziggehouden met het ontwikkelen van curriculum en het schrijven van Natuurkunde boekjes, alsook het ontwerpen van practicum materiaal. Mohanlal is reeds geruime tijd bezig om leerkrachten van mulo- en middelbare scholen kosteloos te trainen in het kader van het opstellen van goede toetsen en het beoordelen daarvan.
Mohanlal zegt in gesprek met Dagblad Suriname dat een toets een verzamelnaam is voor allerlei repetities, schoolonderzoeken en examens. “Het is een meetinstrument om leerprestaties van leerlingen te kunnen meten. Binnen ons onderwijssysteem is dit het enige instrument om leerprestaties te meten. Daarom moet men er nauwkeurig mee omgaan.” Mohanlal heeft geconstateerd dat dit momenteel niet het geval is. Wanneer een toetsvraag niet eenduidig is opgesteld, geven leerlingen vaak hun eigen interpretatie, wat helemaal niet overeenkomt met hetgeen de leerkracht bedoelt. “Toetsvragen of opdrachten zijn vaak niet eenduidig. De invloed van de leraren op het cijfer van leerlingen is dus enorm groot. Daarom richt ik mij, tijdens mijn trainingen, op de invloed van leraren op het cijfer dat een student behaalt voor zijn/haar toets.” Zo zijn slecht geformuleerde vragen, geen goede balans in moeilijkheidsgraad tussen gemakkelijke, middelmatige en moeilijke vragen in een toets, geen goede spreiding van de behandelde leerstof over de toets, inconsequent nakijken van de werkbladen van de leerlingen en doorwerkende fouten van leerlingen enkele voorbeelden die tijdens de training aan bod komen. Mohanlal stelt dat deze aspecten nergens voorkomen in het curriculum van de opleidingen tot leerkracht.
Volgens Mohanlal is dit op elk niveau van onderwijs het geval, zoals op de basis-, mulo- en middelbare scholen. Zelfs op de universiteit is dit het geval. Echter heeft Mohanlal zijn trainingen gericht op de leerkrachten van voj (voortgezet onderwijs voor junioren) en vos (voortgezet onderwijs voor senioren)-scholen. Dit wordt niet onder supervisie van het ministerie van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur (Minowc) gedaan. Mohanlal heeft diverse malen zijn diensten aangeboden aan het ministerie, echter is er niets mee gedaan, ondanks dat het kosteloos is. Hierdoor heeft hij op eigen initiatief dit project tot stand gebracht. Naar zeggen van Mohanlal hebben de leerkrachten die deze training hebben gevolgd, een positieve en leerrijke ervaring eraan overgehouden. De eerstvolgende trainingen vinden in maart plaats.
