In Suriname zelf is de regering op de goede weg waar het gaat om de rechten van lesbiennes, homo’s, biseksuelen en transgenders (LHBT) tegen discriminatie en geweld te beschermen. Zo heeft de regering een antidiscriminatiewet geïntroduceerd, waarin ook seksuele oriëntatie als beschermingsgrond is opgenomen. De regering snapt dat ze ook de rechten van homo- en lesbische paren die in Suriname leven, moet regelen. De minister van Justitie en Politie, Jennifer van Dijk-Silos, heeft onlangs enkele hoorzittingen georganiseerd in samenwerking met het maatschappelijk middenveld om te discussiëren over de uitbreiding van de rechten van LHBT’ers. Buiten de landsgrenzen zingt Suriname een heel ander deuntje. Laten we eens twee recente stemmingen bij de Verenigde Naties (VN) in New York onder de loep nemen. Op 21 november heeft een Comité van de Algemene Vergadering van de VN bevestigd dat de onlangs benoemde onafhankelijke deskundige die zich wereldwijd bezig moet houden met geweld en discriminatie tegen LHBT’ers, zijn werk kan voortzetten. Dit voorstel was ingediend door Brazilië, Colombia, Mexico, Argentinië, Uruguay, Chili en Costa Rica, landen dicht bij Suriname.
De Mensenrechtenraad van de VN had de positie van de onafhankelijke deskundige op het gebied van seksuele oriëntatie en genderidentiteit in juni ingesteld om na te gaan hoe erkende internationale mensenrechten op dit onderwerp in de wereld worden toegepast, om goede voorbeelden en tekortkomingen te onderkennen, om bewustwording over geweld en discriminatie te creëren, en om de dialoog met regeringen en belanghebbenden in allerlei landen aan te gaan. De functie van de onafhankelijke deskundige houdt ook in advisering, technische bijstand, capaciteitsopbouw en samenwerking om geweld en discriminatie op grond van seksuele oriëntatie en gender identiteit tegen te gaan. De benoeming van deze internationale deskundige is in lijn met Suriname’s beleid om LHBT’ers te beschermen tegen geweld en discriminatie. Kort voor de stemming hebben 850 maatschappelijke organisaties uit 156 landen, waaronder Suriname, de VN opgeroepen een principieel standpunt in te nemen: de rechten van LHBT’ers zijn mensenrechten en moeten dus ook beschermd worden.
Maar wat deed Suriname op 21 november? Het stemde tegen het voorstel van de buurlanden. Was dit nou een foutje doordat de plaatsvervangend ambassadeur bij de stemming de verkeerde knop indrukte? Helaas niet. Een paar dagen ervoor, op 18 november, was er een andere stemming bij de VN. De algemene vergadering stemde over een motie die er bij alle landen op aandrong het recht op leven van iedereen te beschermen en moorden, geïnspireerd door haat, te onderzoeken. De motie betrof moorden gepleegd vanwege de seksuele oriëntatie of genderidentiteit van het slachtoffer. Niet moeilijk voor Suriname om over na te denken, zou je zeggen. Suriname stemde voor een voorstel om het onderdeel over seksuele oriëntatie en genderidentiteit uit de motie te schrappen. Daarmee voegde Suriname zich in het rijtje van landen als Saoedi Arabië, Jemen, Egypte en Soedan. Suriname is lid van de OIC, de organisatie voor Islamitische samenwerking. Dat mag vanzelfsprekend geen reden zijn je eigen principes over gelijke rechten en non-discriminatie overboord te kieperen. Landen als Albanië en Turkije zijn bijvoorbeeld ook lid van de OIC, maar stemmen consequent tegen OIC-voorstellen. Zij steunen de landen die wel mensenrechten voor iedereen respecteren, en stemden dus op 18 en 21 november anders dan Suriname.
Maar gelukkig is het nog niet te laat
Deze maand nog krijgt Suriname een tweede kans. Hoogstwaarschijnlijk zal er een nieuw voorstel om het mandaat van de onafhankelijke deskundige op het gebied van seksuele oriëntatie en genderidentiteit in de ijskast te zetten, worden ingediend. En dan zal er voor Kerst over worden gestemd. Deze keer kan de regering van Suriname de rest van de wereld laten zien dat het de bescherming van mensenrechten van iedereen wel degelijk serieus neemt.
Boris Dittrich en Faisel Tjon-A-Loi
