Het nieuwe voorstel waarmee de regering en coalitie overeenstemming hebben bereikt om de Wet op Staatsschuld te wijzigen, is veel gevaarlijker. Dit zegt Assembleelid Asiskumar Gajadien (VHP) aan Dagblad Suriname. De coalitie heeft als voorlopig standpunt dat verhoging van het leningenplafond niet nodig is. Zij gaat liever voor een wetsaanpassing die voorzieningen in speciale situaties kan definiëren. Gajadien zegt dat het voorstel van de coalitie inhoudt dat het parlement voor elke additionele lening nu toestemming zal moeten geven alvorens de Staat zal kunnen tekenen voor de lening. Gezien het feit dat hiermee voorkomen moet worden dat het obligoplafond wordt overschreden, betekent volgens hem ook gelijk dat alle schuldplafonds buiten werking worden gesteld. “Waar vroeger een strafbaarstelling was gesteld voor het overschrijden van het obligoplafond, wenst men nu dit te ‘by-passen’ om zogenaamd verantwoording in het parlement af te leggen. Wij weten echter nu al dat de coalitie klakkeloos alles zal goedkeuren”, zegt de politicus. De VHP’er maakt zich zorgen over deze kwestie, omdat de oorspronkelijke Wet op de Staatsschuld ervoor moest zorgen dat er niet teveel leningen werden genomen en Suriname de genomen leningen kon aflossen. Hij vreest dat hiermee de druk op de huidige en komende generatie nog groter wordt, waardoor wij uiteindelijk in een vicieuze cirkel terechtkomen, waar alle verdiende middelen gebruikt zullen moeten worden om rentes van leningen af te lossen.
Staatsobligatie niet bijgewerkt in administratie Bureau Staatsschuld
Gajadien zegt dat de onlangs gesloten USD 550 miljoen staatsobligatie ook niet in de administratie van het Bureau voor de Staatsschuld is opgenomen. Deze zwakheden van instituten maken volgens hem dat de regering op allerlei manieren de samenleving belangrijke informatie onthoudt. Vooral het feit dat de financiënminister in het wetsvoorstel vraagt voor een terugwerking naar 1 november baart hem zorgen.
Plafond geeft relatie verdiencapaciteit en terugbetaalcapaciteit
De Wet op de Staatsschuld in 2002 moest volgens Gajadien voorkomen dat het land ooit in een financiële afgrond zou worden gestort, zoals dat gebeurd was in de jaren 1996-2000. “Toen zijn er tal van leningen genomen, die uiteindelijk door de samenleving moesten worden terugbetaald. De wet moest ervoor zorgen dat de regering, met name de minister van Financiën, op een verantwoorde manier omging met staatsgelden.” In de nieuwe ontwerpwet wordt de verantwoordelijkheid van de minister ook geschrapt. Ook de strafbepaling bij overtreden van de wet door de financiënminister, wordt ongedaan gemaakt. Met de nieuwe uitgangswijze van de wijziging wil de coalitie ook trachten om de wet dusdanig te formuleren dat de huidige minister niet in problemen komt. De parlementariër voert aan dat het in werking blijven van het obligoplafond daarom uiterst belangrijk is, omdat het plafond ten opzichte van het Bruto Binnenlands Product (BBP) een relatie aangeeft tussen de verdiencapaciteit van een land en tot hoever leningen genomen kunnen worden die zonder problemen terugbetaald kunnen worden. Gezien de economie van Suriname is het volgens hem daarom ook niet wenselijk dat zelfs boven 50% van het BBP wordt gegaan.
Derde wijziging
Gajadien zegt dat deze wijziging de derde wijziging zal zijn die de regering onder leiding van Desi Bouterse sinds 2010 heeft gepleegd. De eerste keer ging het volgens hem om een herschikking van de percentages van de binnenlandse en buitenlandse leningen. Toen werden de percentages van binnenlandse leningen verhoogd met de bedoeling om binnenlands kapitaal te ontwikkelen. Echter bleek achteraf dat dit slechts bedoeld was om leningen te kunnen nemen. De tweede keer was enkele maanden geleden waar de definitie van staatsschuld aangepast is aan de internationale werkwijze. Hierdoor worden gesloten leningen niet gelijk gerekend tot staatsschuld, maar pas wanneer zij worden gebruikt. Door deze wijziging is het 60% schuldplafond bijna overschreden.
FR
