‘Een bloedzuiger’, zo typeert politica Harriet Ramdien uit Nickerie de president van het land, Desi Bouterse. Tegenover Dagblad Suriname verklaarde zij dat zij op geen geschikte term dan bloedzuiger kon komen, om de president te associeren. ‘Een andere benaming voor hem heb ik niet’, aldus Ramdien. Dat, uitgerekend in deze zware crisisperiode waar het volk nauwelijks het hoofd boven water kan houden er allerlei belastingmaatregelen waaronder ook de voertuigenbelasting worden ingevoerd. ‘Volgens mij bezorgt het Bouterse heel veel plezier en geniet hij ervan wanneer hij het volk ziet pienaren’, zegt Ramdien zonder enig twijfel. Voor haar is het oud nieuws dat Bouterse die zichzelf de volkspresident noemt, ‘psychopatische gedragingen begint te vertonen’. ‘Ik schuif dit alles naar de president, omdat hij de eindverantwoordelijke is, zichzelf de volkspresident noemt en pretendeert zoveel van het volk te houden.’
Ramdien is geen voorstander van voertuigenbelasting in deze periode. Ze legt de nadruk op dat Suriname beslist niet met het buitenland vergelijken moet worden waar het volk tal van belastingen moet betalen. De salarisssen in het buitenland laten het wel toe, terwijl in Suriname de salarissen nog lang niet voldoende zijn om alle magen van gezinsleden gedurende de maand te vullen. ‘Wanneer het volk de belasting kan betalen, is het geen probleem, maar wij zijn niet in staat om dat te doen.’ Volgens Ramdien moet ook de slechte staat van de wegen in ogenschouw worden genomen. In het buitenland zijn er veelal gladde wegen, terwijl de wegen in Suriname meer schade aan het voertuig aanbrengen dan wat anders. ‘Dankzij de president zijn we werkelijk geisoleerd van de rest van de wereld. Wij kunnen het ons niet permitteren om zelfs naar het binnenland te gaan voor vertier en plezier. Het enige wat ons rest is ronddwarrelen rond ons eigen huis met een half gevulde maag. En dit alles dankzij de zogenaamde volkspresident Bouterse die met zijn mond belijdt zoveel van het volk te houden.’
Asha Gajadien-Bhagwat
