Suriname is vanwege de klimatologische ligging een heel mooi land te noemen. Het biedt door haar vruchtbare bodem en nog tal van andere natuurlijke hulpbronnen adequate mogelijkheden voor welvaart en welzijn voor land en volk. De overheid hoeft in deze alleen maar een evenwichtig en economisch verantwoord beleid te voeren. De overheid blijft evenwel verantwoordelijk voor het wel en wee van hun onderdanen. Zij moet daarom tijdig en adequaat de nodige voorzieningen treffen, zodat er genoeg arbeidsplaatsen voor de samenleving kunnen worden gecreëerd. Het is bewezen dat de ontwikkeling van een land wel degelijk gepaard gaat met de mate van ontplooide economische activiteiten door de desbetreffende samenleving. Het is ook aan het volk gelegen om een efficiënte ontwikkeling op gang te brengen. Er moet bijvoorbeeld veel arbeidsdiscipline en een gedegen werklust aan de dag worden gelegd.
Leidinggevende personen vooral in overheidsdienst moeten hiervan blijk geven aan hun medewerkers. Er blijken echter heden ten dage binnen de samenleving personen te zijn die doen voorkomen alsof de overheid in onvoldoende mate economische vooruitgang voor land en volk bewerkstelligt. Deze bevinding is natuurlijk niet helemaal juist. Het is bij deze belangrijk te beseffen dat ook het bedrijfsleven moet meewerken aan de bevordering van de economische ontwikkeling van Suriname. Zijn de grote importen van dure luxe artikelen en andere grootkapitaalgoederen wel in overeenstemming met de economische draagkracht van het land. Leidt zulks niet naar een hogere levenstandaard die in feite niet door het land op eigen kracht kan worden gedragen. Beseft men nog niet dat Suriname tegenwoordig in zeer onvoldoende mate produceert ten einde in de eigen behoeften te kunnen voorzien. Het blijkt dat het bedrijfsleven gelet op de diverse koopwaren en de vele nieuwe gigantische winkelpanden alleen georiënteerd zijn op de importen van goederen uit het buitenland. Door het ontbreken van een adequate ordening in de staatshuishouding is Suriname thans in een diep dal beland. Wanneer wij thans de huidige ontwikkeling aan een nadere beschouwing onderwerpen, blijkt daarbij heel duidelijk dat het ontwikkelingsbeleid van voorgaande decennia het meest gericht was op het consumptieve en het sociale aspect. En dat bevordert natuurlijk geen economische vooruitgang in een land. De huidige hoge levenstandaard en de monetaire toestand van het land getuigen daarvan. De economische ontwikkeling van Suriname is voornamelijk gebaseerd op een overwegend handeldrijvende en consumerende in plaats van een producerende maatschappij. Suriname is in het verleden door internationale organisaties tot het zeventiende rijkste land ter wereld gekwalificeerd dit vanwege haar natuurlijke rijkdommen. Ons land moest in feite thans de kwalificatie van een ontwikkeld land dragen. Er is namelijk een roep uit delen van de samenleving naar de overheid toe met betrekking tot de prijsstijgingen van artikelen in de winkels. Deze personen komen waarschijnlijk voor een enorm probleem te staan met betrekking tot het doen bevredigen van hun noodzakelijke dagelijkse behoeften. Misschien zal de overheid wel adequaat kunnen optreden tegen de sterke prijsstijgingen op primaire voedingsmiddelen, maar zulks zal waarschijnlijk niet kunnen lukken op de verhoging van de secundaire goederen. Dit , omdat de overheid een beleid overeenkomstig de liberalisatie gedachten voert. Hierdoor mogen er geen beperkende en of belemmerende voorschriften bestaan tegen bepaalde goederen en diensten in het land. De overheid zal waarschijnlijk alleen controle kunnen uitoefenen op de prijzen van importgoederen waarvoor zij de benodigde deviezen ter beschikking heeft gesteld. De prijzen van eerste levensmiddelen zijn inmiddels voor de zoveelste keeraanmerkelijk verhoogd. En het einde is nog lang niet in zicht. Hoe lang zal het volk deze zware druk nog kunnen verdragen. De rek zit er zo te zien niet meer in.
Edward Marbach
