De Republiek Indonesië herdacht op 17 augustus 71 jaar onafhankelijkheid. Bij de viering van dit historisch moment werd door de Indonesische ambassade in Suriname een vlagceremonie gehouden. Onder toeziend oog van ambassadeur Dominicus Supratikto werd de tweekleurige vlag (rood/wit) van Indonesië gehesen. De rode kleur staat voor moed en de witte kleur voor reinheid.
De kleine, maar trotse groep Indonesische onderdanen in Suriname, woonde de plechtigheid bij. “Indonesië is trots op zijn verscheidenheid aan cultuur die alle aspecten van het leven omvat, van de wieg tot het graf. Terwijl de eenheid een resultaat van de geschiedenis is, is de cultuur gebaseerd op de vele etnische groeperingen die hun tradities gehandhaafd hebben. Beschermend door de adat of gewoontewetten die verschillen van regio tot regio, is de modernisering een vernislaagje dat het gewone leven bedekt, zelfs in de steden. Uiteindelijk vormt de adat (traditie, red.) de band die de gewone mens aan zijn familie en de gemeenschap bindt.”
Net als Suriname kent Indonesië een verscheidenheid aan godsdiensten: Boeddhisme, Islam, Christen, Hindoeïsme… De Indonesiër hecht veel waarde aan het vreedzaam samenzijn en probeert zowel binnen als tussen de groepen de harmonie te bewaren. Indonesië hecht ook veel waarde aan religie, het geloof in God, in menselijkheid, de eenheid van Indonesië, democratie en sociale rechtvaardigheid voor het hele volk.
Eenheid in verscheidenheid
Eenheid in verscheidenheid is de filosofische grondslag van de Indonesische staat inhoudende: rechtschapenheid en moreel correct gedrag. In de Grondwet wordt de eenheid in verscheidenheid omschreven als de belichaming van de basisprincipes van de onafhankelijke Indonesische staat. Benadrukt wordt, dat de Indonesische bevolking geen spirituele of fysieke onderdrukking tolereert, zij het van hun eigen volk of van welke natie dan ook. Het Indonesisch nationalisme houdt Indonesiërs voor om gevoelens van etnische superioriteit, afkomst of ras te vermijden, eenheid in verscheidenheid te koesteren en te streven naar sociale rechtvaardigheid. Er wordt Gestreefd naar de gelijkwaardige verspreiding van welvaart over de gehele bevolking, op een dynamische en progressieve manier.
