Vicepresident (vp) Ashwin Adhin heeft onlangs getracht de samenleving voor te bereiden op de presentatie van het Herstel- en Stabilisatieprogramma door de president. De samenleving zal volgens de bewindsman de komende dagen zien wat het programma allemaal inhoudt. “Nu al kan ik de mensen zeggen dat spookbeelden die er waren dat ambtenaren ontslagen zouden worden, helemaal niet waar zijn. Als u het programma zult lezen, zult u merken dat er heel wat zuivering zal plaatsvinden”, stelde de vp. Adhin benadrukte dat het IMF eist dat de regering een goed sociaal vangnet moet hebben, hiermee zeggende dat het sociaal programma voor de burgers niet wordt ingesneden. De vp sprak over transparantie, een heleboel anticorruptiezaken, een level playing field voor bedrijven en investeerders. De vp verzekerde de samenleving dat de komende dagen de samenleving meer zal worden geïnformeerd over het programma. Het IMF-programma was volgens de vicepresident primair bedoeld voor betalingsbalansondersteuning voor de Centrale Bank van Suriname om stabilisatie van de economie te realiseren.
Zowel de president als de vicepresident feliciteerde de samenleving met het behaalde resultaat bij het IMF. Een ieder kan geld lenen, al is de overtuiging van het terug kunnen betalen niet gericht op de realiteit of goede wil. Daar hoeft er niet voor te worden gefeest of gefeliciteerd. Critici vertalen het feliciteren alsof de president en de vicepresident de burgers feliciteerden voor het maken van nieuwe schulden.
Sham Binda, voorzitter van de Associatie van Klein en Middelgrote Ondernemers in Suriname (Akmos) ziet nog steeds geen hoopgevende zaken vanuit de regering komen. Akmos heeft nooit gekozen voor het recept van het IMF, dat met al de maatregelen die door de regering worden getroffen en de effecten daarvan, ertoe leiden dat de Surinaamse ondernemer voor zichzelf geen plannen kan maken. De bedrijven kunnen geen voorspelbaar beleid maken door bijvoorbeeld de zwevende wisselkoersen. Wanneer de US-koers blijft stijgen, blijft die in de prijsvorming doorwerken. Het alledaagse leven wordt steeds moeilijker, omdat de salarissen van werknemers vanwege geldgebrek niet kunnen worden verhoogd. De enige oplossing volgens Binda is een agressief productiebeleid. “Indien er op kort termijn voor effectieve productiemogelijkheden geen modellen worden ontwikkeld, zal een IMF-lening niet veel helpen. Men moet de komst van IMF niet zien als een opluchting. Het enige waar IMF ons mee helpt, is het betalen van de buitenlandse schuldenlast. Uiteindelijk krijg je een andere schuld, waarbij je IMF moet terugbetalen”, stelt Binda.
Een betalingsbalans geeft alle transacties uitgedrukt in geld weer tussen ingezetenen van het land en het buitenland. Dat bestaat uit lopende rekeningen en kapitaalrekeningen. De lopende rekeningen zijn het totaal van netto uitvoer van goederen en diensten, en het inkomen van goederen en diensten. Het is bekend dat er in het laatste geen balans is en de inkomsten minder zijn dan de uitgaven die verder vertaald worden in schulden. “De vicepresident heeft verklaard dat de betalingsbalansondersteuning niets te maken heeft met het aflossen van schulden. Dan heeft hij ‘betalingsbalans’ niet begrepen. Betalingsbalans gaat om het betalen van de schulden naar het buitenland. Vandaar de regering telkens moet rapporteren aan het IMF, omdat zij willen zien als de regering het geld inderdaad aan betalingsbalansondersteuning aanwendt of niet. Men moet dus niet denken dat door IMF de benzineprijzen en prijzen in de winkels omlaag gaan. Niets wordt goedkoper”, aldus Binda.
Kavish Ganesh
