“Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) is als een tandarts, maar hij trekt wel de kies die pijn doet zonder een verdoving uit. Sociale doelen interesseren het IMF niet.” Dit zegt Viren Ajodhia, energiedeskundige, doelend op de maatregelen die het IMF vereist alvorens over te gaan tot het verstrekken van gelden, waarvan tariefsverhoging voor stroom er één van is. “Macro-economisch bekeken is het IMF model fantastisch “maar we weten dat, dat niet echt zo is”. De deal met IMF is volgens Ajodhia precies om deze reden bijna niet door gegaan, maar op het laatste moment is toch besloten de verhoging door te voeren. Hij legt uit dat de belangrijkste taak voor het IMF is om de koers in het land te stabiliseren en de uitgaven van de overheid te verlagen. Een belangrijk middel om dit te bereiken, is afname van de liquiditeit dus het afromen van geld uit de samenleving door bijvoorbeeld het kostenniveau van de consument/burger te verhogen. Dit betekent ook minder SRD, dus minder geld om de dure US$ te kopen. Dit brengt dus met zich mee een lagere koers en meer stabiliteit.
Tariefsverhoging is een bekend en beproefd IMF-middel. Hierdoor heb je namelijk gelijk de uitgaven van de overheid verlaagd. De subsidie is dus komen weg te vallen. Er komt dus bijvoorbeeld nu geld vrij vanuit de bevolking om de schuld voor afname van olie bij Staatsolie door de Energie Bedrijven Suriname (EBS) te betalen. Omdat het geld van de bevolking komt, heeft de bevolking nu (elk gezin) gemiddeld SRD 145 per maand minder te besteden. Doordat het geld getrokken is uit de maatschappij gaat de vraag naar dollars omlaag, omdat men überhaupt geen geld heeft om die dollars te kopen. Als bonus in het geval van de EBS gaat het olieverbruik ook omlaag. Ajodhia denkt dat de olierekening met 30% zal kelderen. Kortom, dit is de reden waarom de stroomprijzen volgens Ajodhia zijn verhoogd, vanuit het standpunt van het IMF bekeken. “Als je het niet doet, krijg je geen geld van het IMF.”
