Men zegt weleens: “de stem van het volk is de stem van God”.
Als de meerderheid op een democratische wijze heeft gekozen voor de paarse partij, dan rest er niets anders dan het te accepteren. Indien het volk in de maling is genomen door de vele beloftes dan moet men inderdaad deze daad afstraffen!
Dhr. Ronny Brunswijk heeft gelijk door te stellen, dat de regering nog steeds niet over een uitgewerkt plan beschikt; teneinde de toenemende problemen op te lossen.
En ook dat de valutaveilingen niets hebben veranderd op het koersenfront.
Zou Brunswijk ook pleiten voor straatacties als hij wederom zou participeren in de regering?
Is hij niet medeschuldig voor de vele wanprestaties tijdens de vorige regering (NDP 1) ?
Toen werd er fel gereageerd, vooral door de ex-minister van Juspol, Belfort op de VHP voorzitter Chan Santokhie, die zijn voorganger was.
Het waren voornamelijk de ABOP-ers , die tegen de wet waren, die ter zelfverdediging; het doodschieten van overvallers en inbrekers werd doorgedrukt!
De straatacties die thans worden gevoerd door de moedige eenmansfractie hebben tot nog toe het volk niet wakker geschud.
Hopelijk zal onze Bravo wat gaan doen en Ronald Hooghart van de CLO warm laten lopen.
Op dezelfde tour gaat het geachte DNA – lid Shailendra Girjasing ook door, hij stelt terecht dat de regering Suriname heeft gepakt. Hopelijk wordt er een halt toegeroepen om de bezittingen van het land te verpanden voor geldleningen.
In eerdere artikelen heb ik de Surinaamse gemeenschap erop gewezen om waakzaam te zijn voor podiumtaal, die ons vaker parten speelt.
Zou Brunswijk een gedogen beleid hebben gevoerd om buiten de regering de coalitie te ondersteunen, dan zou hij anders gaan zingen! Tot zover bekend in de Surinaamse historie, heeft geen enkele president de eer aan zich zelf gehouden.
Dat verwachten wij ook niet van de huidige president D.D. Bouterse.
Het ligt aan het kiezersvolk om in de 2020 een oordeel te vellen. Tijdens president Jules Wijdenbosch ( 2000 – 2010 ) is het volk in opstand gekomen, maar niets mocht baten.
President Ramsewak Shankar werd afgezet door de telefooncoup op kerstavond in 1990.
Na de telefooncoup werd Ivan Graanoogst voor enkele dagen interim-president van Suriname.
President Ronald Venetiaan heeft ook 15 lange jaren stand gehouden, mits stakingen en acties van de Fols, BVL en van de CLO.
De enige gespecteerde president, die naar mijn bescheiden mening de eer aan zich zelf zou houden, indien er sprake zou zijn van wantoestanden; dan zou dat niemand anders zijn dan wijlen; tevens de eerste president. Johan Ferrier . En misschien ook wijlen president Johannes S.P. Kraag ( 1991-1996).
Tijdens de premiers zou het wel anders zijn. Onder premier J.A.Pengel en zijn opvolger Dr. Jules Sedney nam het het verzet tegen de slechte sociaal-economische situatie toe.
De stakingen van de onderwijsbonden en van Suralco hebben de val van Pengel bewerkstelligd in 1969 ( NPS / Aktiegroep).
In februari 1973 waren er stakingen, die de val betekende van premier Jules Sedney (PNP / VHP).
Het is wel een bekend fenomeen, dat het volk steen en been klaagt, maar dat ze daarna niet op komen voor hun belangen.
Roy Harpal
